Door Trudy

Samen op weg van Beyneu in Kazachstan naar Lagodekhi in Georgië.

Gisteravond hebben we Ton en Tim naar de trein gebracht en uitgezwaaid. Bedankt Ton en Tim. We hebben een gezellige reis met jullie gehad. Jullie hadden een sleutelstart en een treinreis als afsluiting. Daartussen hebben we samen veel kilometers gereden, waarvan heel veel op hele slechte “wegen”.

Dan vertrekken wij 17 juli met z’n tweetjes naar Lagodekhi, waar ons nieuwe team,
Rozemarijn, Arnaud, Floris en Ruben, komt. We moeten via Rusland naar Georgië. Wij
kunnen niet onze geplande reis over de Kaspische Zee maken in verband met de gesloten
grenzen over de weg.

Het is wel een stuk omrijden en ons nieuwe team moet ook een andere route reizen dan dat ze gepland hadden.
Dirk koppelt de T-Ford achter de LandRover en we gaan op weg.
De eerste dag rijden we zelfs ruim 500 kilometer. Dat schiet lekker op.
We zien kamelen en dromedarissen. Ze leven hier door elkaar. Veel bulten langs de weg en
veel gaten in de weg.

Wat zijn er toch veel slechte wegen op de wereld. We zoeken een hotel maar worden
uitgenodigd bij een familie, waar we verwend worden met heerlijk eten en een matje om op de slapen. Van de familie mogen we de volgende dag eigenlijk niet vertrekken, maar we
willen verder naar de grens.

Dat is gelukt en vlak over de grens slapen we.
De volgende dag vertrekken we weer vroeg. Ik vind het moeilijk om de goede weg te vinden.

We hebben namelijk geen landkaart van deze omgeving. Met geduld en navraag en de
plaatsnamen waar we langs moeten op een blaadje lukt het ons. De Garmin pakt later de wegook op. We slapen na een lange dag in een kamer met 2 bedden en in de andere kamers lagen wel heel veel mannen op de grond te slapen. Er was geen water en een toilet was een gat in de grond, eerst naar buiten en dan 3 deuren verder, achter op de binnenplaats. Om 4 uur in de ochtend was het een drukte op de gang. Al de mannen gingen al weg. Wij zijn ook vroeg vertrokken naar de grens met Georgië.

De grensovergang was moeilijk. De weg slecht en we moesten ook door een smalle tunnel.
We hebben het gered. Toen we van het douane terrein af mochten rijden startte de T-Ford
niet. We knoopte hem weer aan de LandRover en konden in het donker toch nog een
hotelletje vinden.

De volgende ochtend heeft Dirk de oorzaak gevonden. De veer van de bendix is gebroken.
We besluiten vandaag te sleutelen en dan morgen verder te rijden.

Dirk heeft er een nieuwe veer op kunnen zetten. We hadden wel een mooie plek om te
sleutelen.

We zetten de auto’s klaar en kunnen morgen vertrekken.

Dan rijden we de laatste dag met zijn tweetjes. Het is wel gezellig in de LandRover maar we willen toch liever in de T-Ford en met ons team reizen.

Na een lange warme rit, die begon met een pas in de bergen, langs Tbilisi, de hoofdstad van Georgië, komen we op onze bestemming. Lagodekhi.

We hebben samen een extra stuk gereden van ruim 1800 kilometers. Maar we zijn er!!!!