5 oktober – dag 106

Vandaag om 6:30 de wekker, dat noemen ze vakantie… Mede door de 18% wijn als een blok geslapen.

Mascotte Kees geinstalleerd in de Landrover, hij heeft in 2007 de volledige reis Peking-Parijs op het dashboard van de Vito gestaan, en gaat nu ook mee in Afrika. Hij is er klaar voor!

’s Ochtends eerst de de koffers op het dak vastbinden, dat is nog best wel een puzzel maar we krijgen het er aardig knap op. We hebben zelfs ruimte over voor een koffer, of een Tanzaniaan als ie mee wil.

Op de parkeerplaats van het hotel is de hele dag een bewaker aanwezig, hij lult de oren van je kop, en vindt het prachtig dat de T-ford op zijn terrein staat. We maken een foto van hem, en Dirk print hem uit met het printertje dat we mee hebben. Als Dirk hem na 5 minuten de foto geeft, is hij volledig van slag en begrijpt er helemaal niets van dat hij dat is en dat de foto al klaar is. Echt lachen. Hij stopt hem in z’n borstzak en laat hem aan iedereen zien.

Vandaag rijden we naar Morogoro, via de enige grote weg vanuit DarEs Salaam naar het westen, dat is goed te merken er is veel vrachtverkeer en bussen overladen met passagiers.

Het is een hele klus om de stad uit te komen, erg druk en er gebeurt echt van alles, tussen de auto’s door lopen allerlei verkopers; kranten, ijs, brandblussers, gevarendriehoeken. Langs de weg staan bankstellen en bedden opgesteld. Echt niet te geloven. Ik laat het voorraam van de LandRover wassen voor 3 winegums. Blingbling.

Mensen vinden het prachtig om de Ford langs te zien rijden, vanuit de bussen veel zwaaiende mensen met grote witte ‘big smiles’. Als je achter de T-Ford aanrijdt kun je dat allemaal mooi bekijken.

Zodra we de stad uit zijn kunnen we ‘gang maken’ 60 á 70 km/hr is ongeveer de snelheid.
Inge heeft een hachelijk momentje, een tegenligger, bigbig truck zit op onze weghelft en komt met een bloedgang recht op Inge af (ze zit aan de rechterkant en we rijden links). Ik kan net optijd uitwijken de berm in, pfoeew….een momentje bijkomen.
Die Afikanen zijn gek.

We stoppen om een bakkie koffie te doen, en gelijk komen er een aantal kinderen bij ons zitten, ze vinden het zeer interessant. Dirk doet een dansje en ze beginnen meteen mee te doen..

Gisteravond had ik echt verschrikkelijke taaie kip, nu weet ik waarom, die beesten zijn echt zo mager als wat, het schijnt zelfs zo te zijn dat ze eieren leggen met witte dooiers omdat ze te weinig voedsel hebben.

Als we bij Morogoro aankomen stoppen we even om te overleggen voor een slaapplek, er stoppen 2 mannen bij ons, een daarvan is de ‘President of the Mountains’. Hij zegt dat hij een mooie camping voor ons weet, en dat we hem kunnen volgen naar het office om daar meer info te krijgen. We moeten 3km mooi offroad.

De T-ford krijgt het er warm van en Dirk haalt de motorkap er af om meer koeling te geven aan het blok.

Uiteindelijk komen we aan bij ‘the office’, echt op een prachtige plek met heel mooi uitzicht. Het blijkt dat dit de ‘camping’ is, en dat we de eerste gasten ooit zijn. (open sinds juni 2012). Er is volgens hem echter 1 probleem….No water here.
In zijn mooie kantoor krijgen we een folder waarop een prijslijst staat, 30USD pp per nacht…. beetje duur vriend… dat gaan we niet doen. Hij belt een collega, want dit blijken oude folders te zijn. Hij komt met de nieuwe folders en nu kost het ‘slechts’ 35USD per tent (hebben we 2x). Gaan we ook niet doen.

Foto viewfromoffice

Hij brengt ons naar een Hotel in de stad, een Canadeze eigenaresse. Double Room kost 65USD. Maar in de tuin mogen we de tent opzetten voor ‘gratis’. Kijk daar houden Hollanders van.

Op het terras kunnen we heerlijk zitten en na een goede maaltijd en een paar wijntjes.
Inge skyped nog met het thuisfront en Trudy belt nog even naar Edam.
Het was een mooie dag met veel indrukken voor het niewe team!
Vandaag 203km gereden.
Morgen weer verder!

Groet
De rijdende reporter DJ from Arrica