Verslag 2 en 3 oktober
Door Marjolein en Angela
Villa O’Higgins – Villa O’Higgins – Cochrane
Na een riante nachtrust en 20 cm. dik dekbed gaan we informeren of we over de pas kunnen. Helaas, de dorpsbewoners doen er alles aan om een grensovergang naar Argentini ë maken en de brug die nu wordt gebouwd is nog niet klaar. Je kunt alleen lopend de pas over naar de grens. Dat betekent dat we weer 3,5 uur over het geitepad terug moeten naar de pont en dan nog 129 km. onverhard terug naar Cochrane.
Het kwam goed uit want Dirk moest sleutelen aan Watson, terwijl wij de verslagen bijwerken.
Dirk working at Watson
We gaan het dorpje in en inderdaad hangt er een mystieke sfeer. We zouden er best nog een tijdje kunnen blijven. Door een toegangspoort kom je in het dorp.
Villa O’Higgins
Villa O’Higgins 1
Marjolein with a glass of wine
Ook blijkt dat we nog steeds het eind van de Carretera Austral niet hebben gehaald. We moeten nog 7 km rijden naar Lago O’Higgins.
De volgende dag weer vroeg op want de pont van 13.00 uur moet gehaald worden. Eerst naar het meer waar Marjolein en Angela hun stenen, meegenomen aan het begin van de Carretera Austral, symbolisch achterlaten aan het einde van deze weg en een wens doen.
Marjolein and Angela putting their rock as a symbol at the end of the Carretera Austral
Het was een prachtige ochtend aan het meer met heel mooi licht wat weer mooie plaatjes opleverde. Nog even wat plaatjes schieten bij het bord waar de Carretera eindigt.
End of Carretera Austral at Lago O’Higgins 2
End of Carretera Austral 2
Lago O’Higgins early in the morning
O’Higgins
Op de boot lekker buiten gezeten bij een temperatuurtje van 20 graden en daarna weer op weg naar Cochrane.
Bye bye O’Higgins
at the ferry
view
Horses on the road
always following Watson
mirror in the lake
Watson gaat unplugged en de temperatuur loopt op naar 25 graden!
Watson goes unplugged
Het is een lange dag van 12 uur voor we in Cochrane aankomen.
