Verslag 9 maart
Door Steef

Er is weer veel regen gevallen deze nacht, maar we kunnen de tent gelukkig droog opbergen. De zee is wilder geworden en vanwege de slechte weersverwachtingen raadplegen we “ Met service” om te zien waar de regen gaat vallen.  We willen langs de oostkust omhoog en zo te zien moeten we tenslotte de droge zone inrijden. De haven vlak bij de camping is heel rumoerig. Toen we hier net kwamen dacht ik het onweerde in de verte. Nu weten we dat er enorme boomstammen in de stalen ruimen worden geladen met het nodige gedonder als gevolg. De daktent is heel gerieflijk maar hoog slapen betekent ook dat je in de wind van overwaaiend geluid ligt. Onze theorie blijkt te kloppen, we rijden de zon tegemoet. Het gras is hier ongelooflijk groen en als we de kust naderen zien we de Hawke Bay in al zijn glorie tevoorschijn komen.

good morning

to Hawke Bay we go

green

the sea

Om een uur of 11 vinden we een droomplek aan zee voor een kop koffie. Zoals overal staan ook hier weer enorme bomen. Op een van de foto’s is mijn schaduw te zien.

coffee time

shadow

big tree

Tegen 5 uur vinden we Waihay Bay Holiday Park een beetje rommelige maar gezellige plek.
De eigenaresse geeft ons korting omdat ze foto’s mocht maken van de Model T. We zetten de tent op, zien een van de inheemse vogels en maken een wandeling naar het strand.

Waihay bay Holiday Park

our camp

Pukeko

Waihay Bay

Verslag 8 maart
Door Steef

We blijven vandaag op de camping omdat we bezoek krijgen van Rodney Claugue en twee vrienden. Ze rijden de camping op tot bij onze tent om de Model T te bewonderen.
De pers is er ook weer bij.
Greetje en Steef maken een wandeling door het park en doen tegelijkertijd wat boodschappen.

James Cook

park

big tree

shopping

Doctors coupe

inside the Doctors coupe

visitors

visitors 2

visitors

Verslag 7 maart
Door Steef

De ochtend is zwaar bewolkt en het is benauwd door de vochtigheid. Door de hoofdstraat van Napier rijden we de stad uit. Van de Art-Deco image die de stad heeft hebben we maar weinig gezien. Misschien hadden we er naar op zoek moeten gaan. Een deel van de route van vandaag gaat weer over gravel, een onverharde weg. Hoger en hoger rijden we tot in de laaghangende wolken. De groene heuvels liggen af en toe schouder aan schouder tegen elkaar aan en her en der staan groepjes schapen of koeien. De Landrover glijdt af en toe weg over de korrelige weg in de steile bochten. Vergezichten vervagen door de laaghangende bewolking.
Af en toe duikt links in de diepte de Wairoa River op. Meestal ligt hij verscholen achter de dichte begroeiing. Toch kunnen we hem zien als we een lage brug over de rivier vinden. Het is een rivier om te schilderen. Traag stromend, hier en daar klaterend over stenen, met wat stenen en rotsbanken. Bomen en struiken neigen over het water vanaf de oever.

mainstreet Napier

into the clouds

into the clouds

little lake

coffee

tele shot

Wairoa river

Vanavond moeten we in Gisborne zijn en om het adres te vinden hebben we internet nodig.
Zo belanden we in het Indiase eethuisje Tamarind waar we tegen het nuttigen van een eenvoudige maaltijd mogen internetten. 2 Dames serveren 4 schaaltjes , een bak rijst en stukjes pannenkoek. Wat een voortreffelijke maaltijd in al zijn eenvoud. Zelfs Rodney, die later binnenkomt eet een hapje mee. Hij brengt ons naar Holiday Park 10 waar we ons kampement opzetten.

Tamarind

admirors

Verslag 6 maart
Door Steef

Voordat we vanochtend de camping verlaten komt de vrouw van Lyn nog even langs om afscheid te nemen. Ze had de vorige avond na de BBQ nog speciaal voor ons in huis een koffie/thee tafel klaar gezet met de heerlijkste gebakjes. Weer een voorbeeld van de gastvrijheid van de Nieuw zeelanders. Nu komt Rodney ons ophalen om koffie te drinken voordat we verder gaan. Hij heeft een typisch Nieuw-Zeelands huis, geen verdieping maar alles gelijkvloers. Heel anders dan sommige huizen in koloniale stijl.  Zijn huis en tuin hebben een hele ontspannen sfeer . Natuurlijk heeft ook hij een “mancave “waar zijn auto’s staan en waar achter de vele objecten een verhaal schuil gaat.
Omdat we de vorige avond muziek gemaakt hebben laat hij zijn banjo en banjo/ukelele zien.
We nemen afscheid, op naar Napier de Art-Deco stad.

at home with Rod

Rod, Neil, Trudy and Dirk

house

Het is vandaag warm met veel zon. Het weer is altijd moeilijk te voorspellen. Het kan 50 km verder heel anders zijn. Als je dus geen vaste route hebt is het verstandig om de weerkaart in de gaten te houden om zodoende de zon achterna te reizen. In deze streek is het duidelijk heel droog geweest. Het is een mooie rit door de heuvels maar alles is geel en dor. Op onze kaarten mikken we vanavond op Kennedy Holiday Park, een echt resort, luxer dan we gewent zijn maar dan heb je wel schitterende faciliteiten  tot je beschikking.
In de avond gaat het regenen dus we bestellen een taxi en laten ons naar Emporium brengen waar we genieten van culinaire hoogstandjes.

skeleton

dry hills 2

dry hills

dry hills 2

skeleton

white butterfly

culinair

Verslag 5 maart
Door Steef

Na een reparatie van een gebroken riempje gaan we om 9.15 al op weg om op tijd te zijn voor een afspraak in Pongeroa. Het landschap is vredig, heuvelachtig en bochtig en iedere bocht lokt ons naar het volgende oogstrelende uitzicht.

repaired leather

vieuw from the Landrover

the next hill

Pongaroa

Omdat we op tijd zijn bij de locatie heeft Trudy de tijd om een nieuw jurkje te kopen. Ondertussen komen de eerste gasten aangereden.

new dress

visitors for lunch

In de veronderstelling dat we uitgenodigd waren voor de lunch in Pongeroa wilden we ons bij het gezelschap voegen maar we werden resoluut tegengehouden door een van de gasten.

NO

Uiteindelijk werden we weggewimpeld omdat hij niet op de hoogte was van de afspraak die we hadden met Rod McKenzie die zelf niet aanwezig was. Zo maken we op vermakelijke wijze kennis met een andere mentaliteit van de doorgaans zo hulpvaardige Nieuw-Zeelanders.  

Vlak bij het gebouw vinden we een mooie plek waar we onze eigen lunch nuttigen.

Neil Cremer

our picnic

Na de picknick rijden we door tot we in de buurt zijn van het dorp met de langste naam in de wereld. Daar bleek Rod ook te zijn, hij was ons tegemoet gereden en bij het naambord  Jonas en Ronja uit Duitsland tegengekomen. De hele club gaat op weg naar het huis van Lyn, waar we een gedenkwaardige BBQ met muziekavond meemaken. Dirk geeft een presentatie van hun wereldreis en Rod en Steef maken hilarische muziek.

longest name

Neil Cox

Rod McKenzie

Model T

BBQ and music

Verslag 4 maart
Door Steef

Het huis van Richard en Rona ligt langs een steile weg in Wellington. Voor hun drie kinderen, Efa, Sean en Joe is er genoeg ruimte om te spelen met een grote speelkamer beneden , twee garages en een tuin. Boven heeft de woonkamer een schitterend uitzicht over de baai. Oudste zoon Sean heeft zijn eigen gitaar met versterkertje. Richard heeft een elektrische en een akoestische staan . Het begin van een bandje? Na de nodige voorbereidingen nemen we afscheid . Bedankt voor jullie gastvrijheid en misschien tot ziens in Edam.

Richard and Rona’s house

playground

ooking over the bay

Sean’s guitar

Richard loodst ons door de stad tot we op de goede weg zijn. Links van ons kijken de bewoners van de hoger gelegen huizen over de baai. Het is heel zonnig en warm. Hoewel niet te zien op de foto is het hier veel droger. De heuvels zijn geel en dor. De rit gaat omhoog tot een hoogte van 800 meter. De Model T zwoegt en klimt , hij doet het fantastisch. De Landrover gaat weer voorop en die rijdt ook als een speer. Ondanks de ruim 3500 kilo kan ik elke krappe bocht omhoog of omlaag met gemak nemen. Het lijkt een beetje op surfen zoals de wagen heen en weer wiegt op het schuine wegdek. Aan het eind van de dag beleven we nog een prachtige zonsondergang op de camping.

top locations

country side

evening at the holiday park

Verslag 3 maart
Door Steef

Na afscheid genomen te hebben van Kyra en Jim vertrekken we om 9 uur uit Richmond en via Nelson pakken we de weg naar Picton waar de Ferry naar het North Island op ons wacht.
Het eerste deel bij Nelson gaat nog langs de kust.

leaving Nelson

Dirk controleert nog even het lager van het rechter voorwiel dat hij gisteren had afgesteld.
Die blijkt veel te heet te zijn, opnieuw afstellen dus. Ondertussen ontdekken we dat een deel van het voorraam van de Ford vergeten is. Na een belletje naar Jim is dat opgelost, hij komt hem even brengen. Dirk stelt het lager bij en gaat alvast op weg. Als Jim het raam heeft gebracht nemen we definitief afscheid. Er volgt weer een mooie bochtige weg langs vele hellingen tot aan de sound vanwaar de ferry zal vertrekken. Onderweg zien we de reuzenvarens weer verschijnen. In de diepte zien we een houthaven met gestapelde stammen.
Die worden aangevoerd met grote trucks die de smalle bochtige wegen met grote snelheid afleggen.Als we voor hen opzij gaan in een: slow vehicels lane, geven ze een dankje toeter.  

a hot bearing

fern tree

a smal fern

near Picton

wood harbour

We naderen Picton. Genoeg watersport hier. Zeilscholen , surfen , vissen het is er allemaal.

going to the ferry

fjord of Picton

fishing

Aangekomen bij de ferry blijkt dat er geen plaats meer is ( we hadden niet gereserveerd ).
In plaats van 2 uur vertrekken we nu om 6.45. Wachten dus, maar dat is met dit weer geen straf. Aan het water vinden we een heerlijke plek onder de bomen. Tafeltje , stoelen erbij en we kunnen genieten van al dat geploeter in het water met de wetenschap dat in Nederland de vorst is binnen komen waaien.

no place

sunny afternoon

Heidi a car expert

Op tijd bij de ferry voegen we ons in de wachtende rij, met het onvermijdelijke toestromen van nieuwsgierigen tot gevolg. Een dame met veel verstand van auto’s mocht even naast Dirk plaatsnemen.

into the feryy

Dan wordt de hele karavaan ingeladen en op tijd vertrekken we naar het North Island dat aan de horizon wacht met nieuwe wegen en panorama’s en ongetwijfeld weer hele aardige mensen.

leaving South Island

going trough the sound

some islands

last piece of land

North Island on the horizon

Na de overtocht in de avond schemering in later in het donker passen we in Wellington  de taxi truck toe om bij het huis van Richard en Rona te komen in het zuidelijke deel van de stad.
Rona is de dochter van de buurvrouw van Trudy en Dirk in Edam.
De taxi truck: je vraagt een taxi om je naar het gewenste adres te brengen. Twee personen rijden met hem mee, de auto’s volgen hem. Ondanks het late tijdstip worden we hartelijk ontvangen.
Wederom wacht ons een heerlijk bed.

Verslag 1 en 2  maart
Door Steef

Gedurende twee dagen en drie nachten  genieten we van de warme ontvangst en gastvrijheid van Kyra en Jim Wareing. We slapen in heerlijke bedden en eten de heerlijkste gerechten.
Jim helpt Dirk twee dagen met het repareren van de lier die in Dunedin niet werkte. Kyra gaat mee naar de supermarkt voor de grote inkopen. Op twee maart gaan we naar WOW : World of WearableArt – Classic Cars Museum  Er komt nog een reporter met fotografe langs en aan het eind van dag krijgt Jim een Model T Worldtour polo shirt . Bedankt Kyra en Jim voor jullie gastvrijheid.

drying the wet tent

picture for the newspaper

reporter

a visit to WOW

modern fashion in WOW

oudjes

Jim and Dirk reparing the winch

made it !

working on the bearing

Jim in his Model T worldtour polo shirt

Verslag 28 februari
Door Steef

Half acht op, het regent nog steeds een beetje. En een kleine blauw/grijze vogel scharrelt rond onze voeten. Er volgt een prachtige tocht door een verregent landschap. Zoals altijd kiezen we de gele of witte wegen. Veel foto’s van de omgeving worden er niet gemaakt, de regen weerhoudt ons ervan. Alleen de vele kreken en rivieren, die we regelmatig oversteken zijn een genot om naar te kijken. Gulzig slurpen ze al het van de hellingen stromende regenwater op, takken en stammen in hun stroming meevoerend. Aan de bomen hangen lange druipende mos slierten.

still raining

clouds and cows

raindrops

gravel road

high river

mos

Op een modderige gravel weg besluit Dirk om een deel van het voorruit te verwijderen.
Als we daarna door willen rijden weigert de Ford. Met een paraplu in de hand moet de brandstof tank worden bijgevuld. Een jongen op een quad en drie honden stopt nieuwsgierig.
Twee koeien komen langs lopen. Dan kunnen we weer verder.

no petrol

one man and 3 dogs

Af en toe wordt de kaart geraadpleegd . Bij Lake Rotoroa hebben we de lunch in een open huisje. Zwanen zweven op het stille water, de wolken hangen laag.

a dry place

tree art

postboxes

Lake Rotoroa

Hoe noordelijker we komen hoe  droger het wordt. Er verschijnen hopvelden langs de weg.
Aan het eind van de dag rijden we het erf van Jim en Kyra Wareing op.
Hier wacht ons een gastvrije ontvangst een heerlijk maal en een warm bed.

hop

hopflower

happy Dirk

Verslag 27 februari
Door Steef

Ondanks het liggend aan of uitkleden is de daktent een geriefelijke ruimte om in te slapen.
Het weer is redelijk als we opstaan om te ontbijten. In de verte staat een witte Bedford en er komt rook uit de schoorsteen. Nieuwsgierig lopen we er heen. De camper blijkt heel modern te zijn ingericht met een kleine maar efficiënte roestvrijstalen kachel waar de eigenaar af en toe dennenappels in verbrand . Achterop hangt een rek met een kruidentuintje. Zoals meestal wisselen we reisverhalen uit. Dan is het tijd om deze camping te verlaten.

good morning

smoking camper

herbs on the back

the owners and us.

leaving camp Balmoral

De Lewis Pass is onze eerste hindernis. Het bos aan weerskanten van de weg is groen, vochtig en mysterieus. De hoge vlekkerige stammen en bemoste omgevallen bomen wasemen de geur van paddenstoelen en dood hout. Links en rechts zien we indrukwekkende rivieren  in de diepte. Weg 7 slingert er, de flanken van de heuvels volgend, langs. De grote trucks zijn intimiderend in de krappe bochten, deze weg is heel druk omdat een andere weg is afgesloten.

big truck

forest of the Lewis Pass

dark mottled tree trunks

Bij een smalle brug over een rustige rivier stop ik met de Landrover om op de Model T te wachten. Bij sterk stijgende of dalende wegen rijd ik meestal voorop. Even de benen strekken over de brug die stopt bij een weiland met herten.

narrow bridge (turn your computer)

lazy river

deer 

Tijdens een tweede stop maken we een wandeling omhoog langs de heuvel , Dirk duikt even onder de Ford. De bomen dragen allemaal grote pluimen wit mos.
Op de Riverside Motorcamp maken we ons kamp aan de oever van een rivier. Ik prepareer een kampvuur maar het begint te regenen. Dit vuurtje is voor de volgende bezoeker.

walk along a hill

fungus

Riverside Motorcamp