Verslag 26 februari
Door Steef

Dat was weer een natte nacht. Gelukkig is de keuken van dit kamp goed voorzien, we eten binnen. Na een bezoek van een journaliste van de plaatselijke krant  gaan we weer op weg.

rain at night

monarch butterfly

kitchen

reporter

De rivieren zijn behoorlijk vol , dat is goed te zien als we over de vele bruggen rijden. Het water stroomt snel en is grijs van het slib.

local flowers

Waimakariri river

Waimakariri

Op de brede bedding van de Hurunui river kunnen we lunchen. We rijden erop via een steil weggetje.

yellow bird

lunchbreak at the Hurunui river

Hurunui river

wet towl

Af en toe rijdt de Landrover voorop vanwege de stijgende of dalende weg.
Op de Balmoral camping kunnen we zowaar in de zon dineren.

The Landrover up front

campkitchen

Balmoral Camping

Verslag 25 februari
Door Steef

Omstreeks half tien worden we vandaag verwacht op een verzamelpunt vlak bij onze camping. Er is een tourrit georganiseerd . We ontmoeten er een aantal oude bekenden. Waaronder Kathryn uit Christchurch, ze rijdt met Dirk en Trudy mee. De rit gaat door de buitenwijken en industriewijken van Ashburton .Tegen lunchtijd rijden we naar het landgoed van Donald en Carol Williamson . Hier staan grote witte tafels klaar voorzien van koffie, thee en allerlei soorten heerlijk gebak. De eigenaar houdt een praatje over het ontstaan van het landgoed en nodigt Dirk uit voor een ritje op zijn Benz uit 1887.
De volgende halte is de garage van Bruce Mc Ilroy. Daar breng je jouw Bentley of Rolls Roys heen voor een onderhoud beurtje.
Hier volgt een foto verslag van deze dag.

Verslag 24 februari
Door Steef

Op deze prachtige ochtend gaan we onderweg naar Ashburton, waar we een afspraak hebben met Chris Dyer, die we ook al in Christchurch hebben ontmoet. Hij heeft weer een tourtocht georganiseerd in de ochtend van 25 februari. Wederom rijden we langs Lake Pukaki.

morningcamp

travelers

Lake Pukaki

may I take a picture

En daarna langs de Dalgety Range, een ongelofelijke brede vlakte met de allure van een weidse gele prairie. Hier en daar staan war zwarte koeien, rondom ons een ring van besneeuwde bergtoppen. Er is nergens een boerderij of een schuur te bekennen.

prairie

Voorbij Lake Tekapo stoppen we voor de lunch en koffie.

lunch break

Na Burkes Pass zien we weer bewoning en agrarische activiteiten.
Er verschijnen glooiende weilanden met gele bloemen. Links en rechts passeren we velden met levens hertenvlees. 

yellow flowers

Ergens op een landweg willen we thee drinken. Een vrouw komt uit haar tuintje gelopen om die twee vreemde auto’s eens goed te bekijken. Ze nodigt ons uit om wat bij haar te komen drinken. Even later zitten we bij haar houten huisje in de tuin aan de thee.  Ze heet Sally en heeft een hond en een half blinde kat die om ons heen lopen. We spelen wat op haar gitaar en daarna tekent ze voor ons op een papiertje hoe we op een andere manier naar Geraldine kunnen komen, dit vanwege het feit dat de weg die we wilden nemen afgesloten is.
Belangrijk is  “the Seven Sisters “weg. Dit is wat het reizen zo aantrekkelijk maakt, de ontmoetingen met allerlei verschillende menseno bereiken we Coronation Holiday Camp.
Op tijd om met de club mee te eten.

Verslag 23 februari
Door Steef

Voordat we deze ochtend doorrijden naar Mount Cook, willen we eerst nog de beroemde Moeraki Bolders zien, die verderop op het strand liggen. Ze danken hun bekendheid aan het feit dat het bijna volkomen ronde stenen zijn die bij laag water te zien zijn. Als we het strand oplopen blijken ze nog een heel eind verder te liggen, omgeven door groepen toeristen. Trudy maakt een ingezoomde foto en dan verterekken we naar de bergen bij de Ben Ohau Range.

Moeraki bolders

Hier zijn wat foto’s die onderweg genomen zijn.

wheel check

cows

mountains

hands on the wheel

globe

In de middag bereiken we Lake Pukaki. Het water heeft een ongelofelijke azuur blauwe kleur die op de foto niet zo goed overkomt. Het doet denken aan de kleur van drijvende ijsbergen op Antarctica. De weidsheid van het ons omringende panorama is overdonderend terwijl we de hele lengte van het meer aan onze rechterzijde houden.

approching Lake Pukaki

Pukaki 1

Pukaki 2

along the lake

Mount Cook

De camping op Mount Cook Village is zo vol dat we weer een stuk terugrijden naar de vorige camping waar wel plaats is. Het is droog weer dus na de borrel zetten we snel de tent op.

Verslag 22 februari
Door Steef

Vanochtend brengen Brian en Marian ons naar de : Wolly Goat, een cafe een stuk buiten Dunedin om ons op weg te helpen. Na de koffie en het gebak nemen we hartelijk afscheid.

the Wolly Goat

cakes

Dirk zet de ventilator weer op de Ford en Greetje en Trudy bespreken de route , vervolgens gaan we weer op weg door het prachtige landschap. In het begin lijken de lage heuvels gecapitonneerd met een korte grasmat. Later die ochtend wordt de omgeving ruiger . Grove rotsblokken lijken uitgestrooid over de heuvels.

fan

which way

landscape 1

landscape 2

landscape 3

landscape 4

landscape 5

We zoeken en vinden The Moonlight Road. Voor het eerst zien we een berm vol met gele bloemen . Witte vlinders fladderen voor ons uit. Bij een hoge heuvel met een enkele boom stoppen we voor de koffie.

flowers and butterflys

Dirk

tree on the hill

Later in de middag zien we langs de weg over het prikkeldraad de huiden van wilde zwijnen hangen. We schatten dat het er een stuk of honderd moeten zijn over ongeveer een kilometer prikkeldraad. Bij sommigen zit de zit de schedel er nog aan, hun tanden ontbloot in een bevroren grijns.

wild boar skins

wild boar

Onderweg stoppen we nog bij een mooi panorama en we maken een foto uit de rijdende auto van een knalgeel huisje.

yellow house

vieuw

Om half zes rijden we Motorcamp Moeraki in. Voordat de tent wordt opgezet gaan we eerst naar Katiki Point om te zien of er pinguïns zijn te spotten.  We zien er wel drie, maar verrassender zijn de zeehonden die liggen te soezen op de door de zon verwarmde kelp.
Een paar zijn zelfs omhoog gekropen en liggen op het gras te dommelen zonder zich iets aan te trekken van de Chinezen en Hollanders.

seal on the beach

penguin

very close

Katiki point

Sunset over Moeraki

Verslag 21 februari
Door Steef

Nog steeds regen maar goed geslapen. Na het ontbijt vieren we de verjaardag van Dirk want hij is 66 geworden. Dirk blijft werken aan de Ford, Greetje Steef en Trudy gaan naar de stad met de bus. We bezoeken wat winkels en lunchen in een cafe in Prinsess street.

busstop

bustour

grafitti

wool

funshop

pinguin

Voor het avondeten zijn we door vrienden van Brian en Marian , Bob en Myra, uitgenodigd.
Het is weer een hele gezellige avond geworden , De gastvrijheid van deze mensen is hartverwarmend. Ook deze nacht slapen we weer op hetzelfde adres.

Bob and Myra

Dirk and Marian

invited

Verslag 20 februari
Door  Steef

Regen, regen, regen. Deze keer hoeven we er niet op tijd uit dus we kunnen blijven liggen en luisteren naar de regen op het dak van de slaaptent. Ik werk aan de verslagen in het gebouw van de camping , twee Duitse meisjes kijken nieuwsgierig mee. In de tent proberen we het een beetje gezellig te houden, maar leuk is het niet.

camping

friends in the kitchen

in the tent

We hebben vandaag een afspraak bij Brian en Marian McConachie in Dunedin. Als we hen bellen  nodigen ze ons uit om bij hun in huis te overnachten. Wat een geluk. We rijden terug door een regenachtig Portobello. De weg langs het water is prachtig maar de regen verpest alles. Aangekomen bij hun huis weigert de Ford . Precies op het juiste moment. De veer van de bendix is gebroken. Brian heeft een mooie werkplaats waar de veer vervangen kan worden.

towing up hill

hobby time

broken spring

Nog even een snel interview met een lokale krant.

quick interview

Dan hebben we een gezellige avond met de familie.

an evening with the family

Verslag 19 februari
Door Steef

Vanochtend vertrekken Pete and Matt naar Five Rivers ( waar later Cycloon Gita zou toeslaan ). Dirk heeft  nog een verrassing voor Graeme n.l. een heel speciaal T shirt. Snel tovert Graeme voor Dirk ook een shirt tevoorschijn.  Na een kort interview met een lokale krant wordt de Ford reis klaar gemaakt met zeer speciale olie van Graeme.

t shirts

t shirts

special oil

Dan is het tijd om afscheid te nemen van Robyn and Graeme Young . Ze hebben ons een onvergetelijk verblijf geboden.

goodbey Robyn and Graeme

We gaan na de koffie op weg naar Dunedin.Het landschap is hier heel groen en heuvelachtig. Koeien en schapen bespikkelen de ronde toppen van de heuvels en de kleurig ingepakte hooibalen liggen als rechte stippellijnen in het landschap.

landscape 1

landscape 2

sheep 1

sheep 2

Bij zee aangekomen strekken we de benen na een cup-a-soup. Grote kluwen kelp liggen als mysterieuze zeewezens op het witte strand.

pause

sea

sea creature

Na een bochtige weg over de High Cliff Road van  Otago Peninsula zetten we de tent op op motor camping Portobello. Er zijn hier veel buitenlanders en het weer begint nogal te verslechteren.

cliff road Portobello

Portobello

Verslag 18 februari
Door Steef

Onderweg van Manipuri naar Kaiwera komen we mooie plaatsnamen Tegen.Monawai, Papatotara, Tuatapere, Orepuki en Waimatuku. In Tuatapere drinken we koffie in een museum cafe. Hier eten we de lekkerste lemmon pie ever geserveerd door een charmante oudere dame. Dirk en ik gaan weer even terug naar de schoolbank. Voor de ingang staan een paar oude kinderwagens en de museum collectie bevat vooral veel vintage keukenspulletjes.

camping in Manipuri

camping owner and Dirk

Koda

on the way to Kaiwera

cafe museum

inside the cafe

back to school

lemmon pie

Na wat boodschappen rijden we weer verder de heuvels in. Er staat een harde wind, de voorbode van cycloon Gita. Overal in het landschap staan reusachtige windsingels die met een speciale machine geschoren worden. Als we even koffie drinken horen we een harde klap. Onder de Ford zit een vetpot die, door de druk van een zware veer, het deksel heeft los geperst. Later, bij Robyn en Graeme kan de Ford in een schuur worden gezet en zal Dirk een  oplossing bedenken. 

macrocarpa windshield

windshield

cycloon Gita on the way

beng

Gamstone beach komt in zicht. Golfsurfers snijden hier door de golven van de lange branding.
De bomen klampen zich met vastberaden hardnekkigheid vast aan de bodem, hun naakte stammen en takken grotesk verbogen door de immer stuwende zeewind.

surfer

trees

trees 2

trees 3

Aan het eind van de middag vinden we het huis van Robyn en Graeme Young in Kaiwera. Een contact dat via Parijs/Nederland tot stand is gekomen. Zij hebben een B & B dat bezet wordt door twee Amerikanen, Matt en Pete. Daarom slapen we in de tent en daktent.
Na het eten volgt er een avond gevuld met gelach en muziek. Jammer dat we onze wegen morgen weer uit elkaar gaan.
Tip : jeukende insecten beten? insmeren met bananen schil.

arrival in Kaiwera

which way

Dirk

Pete

Graeme and Matt

Trudy and Robyn

banana

sandflys

Verslag 17 februari
Door Steef

BEE IN THE BUS ! riep iemand achter in de bus die ons naar Doubtful Sound vervoerde.
Chauffeur John Gallantry ving het insect meteen om onrust bij de passagiers te voorkomen.
De hele nacht heeft het geregend. Niet zo gek als je bedenkt dat deze streek bekend staat als de natste van de wereld. Vorig jaar viel hier 11 meter water per m2. Maar nu is het droog en hoewel de zon nog niet op is ( 6 uur opgestaan ) is het duidelijk dat het licht bewolkt is.

Toen captain  Cook met zijn schip bij New Zealand  was aangekomen zocht hij naar een inham om voor anker te gaan. Hij belandde in een van de fjorden vlak bij zee maar twijfelde of de ligplaats wel geschikt was. Een ander woord voor fjord is: sound, vandaar de naam : “Doubtful Sound.De excursie, die begint bij de haven : Pearl Harbour, bestaat uit een boottocht naar een power station en van daar per bus door het regenwoud naar de volgende boot die ons naar bovengenoemde fjord  brengt. Door de vele regenbuien zijn er overal grote en kleine watervallen die van grote hoogte als witte linten het water raken.  Hopelijk geven de foto’s enigszins een indruk van de geweldige dag die we vandaag hebben gehad. Om 3 uur zijn we terug bij de tent. Trudy kan haar dagboek bijschrijven en Greetje koopt echte Alpacawol sokken.