Verslag 19 juni
Door Thecla

Vanochtend nog een laatste blik op de rivier maar we zien geen krokodillen.
Vandaag rijden de mannen in de T-Ford en de vrouwen in de Landrover.   We zijn nog niet eens van de camping af of de Landrover stopt en wil niet meer verder. De diagnose is snel gesteld door Trudy, een brandstofslang is losgeschoten en de diesel loopt dus op de grond. Gelukkig duur het niet lang voordat het verholpen is en verliezen we niet al teveel brandstof.  Even later wil de T-Ford ook aandacht want hij loopt op drie pootjes, maar ook dit kunnen we weer makkelijk fixen door het ontstekingskastje schoon te maken.

We hebben een prachtige weg en moeten twee diepe rivieren door. Leuk om te doen!
We zien de mannen voor ons steeds discussiëren over de T-Ford, een erg leuk gezicht.
We komen nog langs een airstrip waar voor de post een grote koe is geïnstalleerd. Dirk moet natuurlijk onder haar staart kijken.
Net na de middag nemen we de afslag naar Butterflies Falls camp, wat prachtig gelegen blijkt.

We besluiten hier te blijven en de mannen nemen een verfrissende duik in het water. Een prachtig stukje natuur waar een hoop dieren zijn te zien. Twee soorten ijsvogels, andere vogels en verscheidene vlinders, een slang die door het water zwemt etc. Kortom een prachtige plek om de middag verder te verblijven. Als we s ’nachts onder de slaapzak liggen horen we allerlei gefladder  boven ons, maar helaas weten we uiteindelijk niet wat het geweest is.

Verslag 18 Juni
Door Benno

In de nacht horen we nog het onheilspellende gehuil van een Dingo, maar voor de rest hebben we weer buitengewoon lekker geslapen, met nadruk op buiten. Aangezien Thecla en ik waarschijnlijk iedere nacht onder de sterren slapen in ons slaapzakje. De overweldigende sterrenhemel geeft je dan ook het idee tussen de wolken en sterrennevels te zweven. De opkomende zon zet ons weer letterlijk op aarde, in het stof.  We gaan weer op rit en zien nog een kangeroe weghoppen. Op de desolate route kruisen ons groepen wouwen , opweg naar een aangereden walibee. Bij het kadaver zitten al een arend en raaf hun ontbijt te nuttigen.

Niet veel later kruisen ons een een groep wilde paarden. De weg heeft ook vele zanderige plekken waarin de T-Ford met z’n achterkant een pasje op zij maakt, gevolgd door wolken stof. De Landrover voelt zich hier des te beter in en rilt van genot.

Het stof wordt afgewisselt met rivier crossings. De Landrover neemt een proefduik, gevolgt door de T- Ford. In de rivier krijg je links en recht doorkijkjes op kleine subcultuurtjes van tropische jungle, maar tot nu toe geen krokodillen. Onderweg zien we regelmatig andere kadavers, waaronder een kaalgevreten wilde buffel. De bullschedel met hoorns is een mooie trofee en wordt als krachtmascotte meegenomen.

We maken ons kamp op townsriver camp. In Hollandse begrippen: (Camping red je reet) geen water, alleen wc a la poepdoos.  Ik wil eigenlijk aan de rivier camperen, maar de dames vinden het veiliger hogerop tussen de bossages te camperen. Ik vindt het allemaal een beetje overdreven aangezien we met alle rivierdoorwadingen nog geen krok hebben gezien.

Voor de nacht valt doe ik een ronde langs de rivier opzoek naar vogels en zie tot mijn schrik een krok verdekt tussen de rotsen in de rivier liggen. Blij dat er dames mee zijn…    

Verslag 17 juni
Door Thecla

Klaar voor vertrek! Afscheid nemen van onze gastheren en dames en dan op weg naar Mataranka. Het is een grote weg met weinig spectaculaire uitzichten. Daarom hebben ze de vele termietenheuvels (zowel rond van boven als heel scherp getekend waarschijnlijk voorzien van T-shirts en andere bekleding. In Mataranka gooien we de tanken en reserve jerrycans vol. We nemen de Roperweg die de eerste 150 km geasfalteerd is met een baan. We komen in echt Aboriginal land. Alleen zien we ze totaal niet, hoe vreemd!
Waarschijnlijk wel een versierd graf van een van hen. Na die 150 km wordt het echt dirt road met flink wasbord, waar we niet harder kunnen rijden dan 20 kilometer. Onderweg zien we hier en daar wat vee (koeien, ezels lopen en soms horizontaal aangereden aan de rand van de weg), maar totaal geen wildlife.

Verslag 16 juni
Door Thecla

Een vorstelijk ontbijt vandaag met o.a. een broodje ei (toed in the (w)hole en bacon and eggs, Daarna lekker rommelen op het erf, in Katherine. John chauffeurt ons naar de Woolworth voor onze mega inkopen omdat we de komende dagen door niemandsland gaan rijden.
Benno en Dirk zetten nog wat puntjes op de i bij de T Ford, o.a. wordt de startmotor voorschakel weerstand gemaakt van een bendix veer, om de agressieve  start terug te brengen naar 8 volt. En oh wonder!! Het werkt…Een heerlijke dag die omvliegt en waarbij we ook de website proberen bij te werken. Dirk krijgt nog een paar kentekenplaten van de Northern Territory, en om de T-Ford wat wilder te maken; een stel buffelhoorns. ( Het beest is los!!)

Verslag 15 juni
Door Thecla

We worden wakker gezongen door de vele vogels en een prachtig gezang. We verlaten Maguk campground om ons weer in de stof en wasbord te begeven van de dirt road, de T-Ford huppelt van plezier evenals zijn bestuurder . We proberen wat filmopnames te maken, o.a. ook met de imponerende termietenheuvels. Vandaag ga ik rijden, effe kijken of het me nog lukt om deze grote bak te chauffeuren. We hebben een prachtig slingerende route vandaag die het landschap een stuk interessanter maakt. Bij een roadhouse halen we een bakkie. We vervolgen onze weg naar Katherine, waar veel verkeer is (ook veel auto’s met caravans of andere sleurhutten).  De laatste 20 km heb ik een verschrikkelijk grote roadtrain achter me aanrijden. Maar gelukkig is de landrover ook heel groot en zwaar. Toch ben ik blij als we net voor Katherine afslaan naar het huis van John en Diana. Hier worden we hartelijk ontvangen en worden s ‘avonds uitgenodigd voor de BBQ met de plaatselijke Motor Enthousiastic club.

Verslag 14 juni
Door Benno

Exotische plekken hebben meestal een tegenhanger: of ze zijn zo goed als onbereikbaar, of het wordt bevolkt door wichelroedende broeders, opzoek naar bloed. Dit laatste was hier in het Kakadu reservaat het geval. Het noopt ons om vroeg op te staan en de omgeving te bewandelen. Verschillende papagaai achtigen  zien we, als wel hagedissen, hoenders, wallybees, vlinders en vinken. In de rivier zien we twee auto’s op hun kant die waarschijnlijk bij te hoog water probeerden over te steken. Ook hier; hoe aanlokkelijk het water er ook uitziet, krokodillen liggen op de loer. Gaandeweg komen we bij heilige rotspartijen van de Aboriginals, waar vele rotstekeningen zich laten zien aan de onderzijde van grotten en overhangende kliffen. Boven opgekomen hebben we prachtig zicht op de uitgestrektheid van Arnhemland. Op het eind van de dag bereiken we een ground over een brandrode weg, waar we wederom een schandalig mooie zonsondergang aanschouwen. Na een overheerlijke Trudyaanse maaltijd slapen Thecla en ik weer onder de sterren, onder het gehuil van een Dingo, en Dirk en Trudy in hun daktent.      

Verslag 13 juni
Door Thecla

keys for the new team

Na de “sleuteloverdracht” nemen we afscheid van Leo en de heerlijke plek van de hangar.

departure

 We rijden Darwin uit. Het linkse rijden, de roadtrains, de drukte op de weg, de rotonden alles is effe wennen. Maar het voelt ook weer vertrouwd in de Landrover.

interested roadworker

crocodile

We rijden de Stuart Highway op richting Jaiburu, wat midden in het Kakadu National Park ligt. Ook hier reageren bestuurders op de model T. Prachtig! 

Als we het National Park binnenkomen valt het op dat ze hier ook de bermen branden, waar vervolgens weer nieuwe groen aankomt.

new green

Dus zo ontstaan er ontzettend mooie groen kleur variaties, waar we ons aan vergapen.

Yellow fruit

On the road in Kakadu

warning

parot

to the campground

Net voor Ubirr komen we uiteindelijk bij een prachtig Merl campground. Het lijkt een grote jungle en we zien gelijk een dingo lopen.

preparing for the night

trudy and Dirk

Waar we niet op hadden gerekend maar wat wel heel heftig was de hoeveelheid van muskieten en de agressiviteit. We gaan uiteindelijk vroeg slapen en gebruiken al onze beschermingsmaatregelen.

Verslag 12 juni 
Door Benno Graas

Nadat we in de keuken van de hangar hebben geslapen beginnen Dirk en ik aan de T Ford, terwijl de dames de stad gaan verkennen om boodschappen in te slaan voor de leegte van het verlaten landschap,

Eerst olie verversen van motor, versnellingsbak en differentieel. En hierna de voorbanden vernieuwt plus luchtfilters gereinigd. Dan rechtsvoor de veerpen gangbaar gemaakt. Hoewel Dirk gretig met de vetspuit in de weer ging, verdween het leeuwendeel naast de nippel om zijn weg te vervolgen langs polsen, ellebogen, broekspijpen tot op de rug. Niet te vragen hoe gesmeerd wij ons voelden. Maar de veerpen stond nog steeds droog. Leo kwam met een uit zijn duizend sorteervakjes opgeviste nippel aandragen die het vet wist te brengen waar het moest zijn. De gelukzaligheid kon niet meer op!! Met een tropische 30 graden was het een gesmeerde dag.

Eind van de middag kwam een reporter van de Nortern Territory krant langs om zich te vergapen aan de T Ford en zijn Edammer Kaaskoppen. Dat er meer dan kaas in Edam wordt gebrouwen werd hem toen wel duidelijk. Vol verwondering nam hij afscheid, met de mededeling dat het de volgende dag, met een grote foto in de krant zal staan.

Als klap op de vuurpijl kwam Ted ( net terug van The Isle of Man) met zijn Speedster uit 1914 langs brullen om Dirk en Trudy te ontmoeten. De dubbele carburateur van de Speedster bracht Dirk gelijk op het idee om zijn onverzadigbare honger naar nog meer vermogen, te stillen.    

Verslag 11 juni
Door Trudy

We worden wakker en ruiken nog de brandlucht. We pakken in en dan is het zonnebrand-smeer-moment aangebroken. Dirk noemt het mooiste moment van de dag.

moment

Wij rijden langs de spoorlijn richting Darwin.

railway

Bij de verlichtingscontrole blijkt een lamp niet te branden. Tijdens de koffiestop vervangt Dirk de beide lampjes van de achterlichten.

lamp

We zijn bijna bij Paul, want die woont in Marlow Lagoon

marlow lagoon

Benno en Thecla zijn gisteren al bij Paul en Maja gekomen en wij zijn heel blij dat ze als nieuwe crew gearriveerd zijn.

Na een heerlijke lunch gaan we naar de Hangar. Tom wil graag op mijn plekje in de T-Ford en ik mag met Paul meerijden in zijn Chevrolet. Benno en Thecla gaan achterin.

Tom

Paul

Benno and Thecla

We komen bij de hangar van de club.

En ja!!! Wat een pracht de T-Ford mag op de brug.

workshop

We nemen afscheid van David, die met een taxi naar zijn vrouw gaat en Rick zoekt een motel en komt dan weer terug.
Dirk en Benno gaan samen sleutelen.

together

Dirk krijgt een plaquette van Paul.

plaquette

Dirk gaat de olie verversen.

oilchange

Wat een aktie, maar daarna gaan we naar de oceaan voor de barbecue tijdens de ondergaande zon. Een prachtige plek waar je ook de skyline van Darwin kan zien.

BBQ

Darwin

Het is een gezellige avond met een heerlijke barbecue tijdens de ondergaande zon.

sunset

Verslag 10 juni
Door Benno Graas               

Darwin; Als er een stad is die tot mijn verbeelding van natuurlijke ontwikkeling staat, dan is dit Darwin. Gelegen in de Northern Territory van Australië. Een land met zo’n duidelijke verscheidenheid aan uitzonderlijke dieren in vergelijking met de omliggende landen en de rest van de wereld. Het was dan ook een verademing om hier ’s Nachts te arriveren en zonder veel zicht, de lucht op te snuiven, de sfeer van het land in te ademen.

Buiten het vliegveld kregen we spontaan een lift aangeboden naar de voormalige Quantas Hangar uit 1934, waar de Motor Vehicle Enthusiasts club in gehuisvest is. Aangezien alles nog was gesloten namen we onze intrek in het naastgelegen parkje vanwaar we het ontwaken van de stad Darwin gade sloegen; exotische vogels kwetterden de zon boven de horizon van de tropische vegetatie. Lokale passanten knikten ons gedag.

Niet lang hierna opende Leo de poort van het eldorado van antieke motoren, auto’s, vrachtauto’s en stationair motoren; een lust voor het oog.

Als gauw kwam Paul van Bruggen ons ophalen om te logeren in zijn riante huis aan de buitenkant van Darwin, in Palmerston. Zijn vrouw Maja en hun zonen Wil en Tom ontvingen ons met een verwonderlijke vanzelfsprekendheid. Tom leidde ons door de exotische tuin met uitleg over wat wel en niet te eten was. Welke dieren interessant zijn en welke je beter kunt vermijden.

In de loods liet Paul ons zijn verzameling Chevrolets zien en zowaar bleek hij ook nog een Enfield te hebben: “The Fly”  een licht model motorfiets dat men regelmatig in de oorlog aan een parachute dropte.  

In de middag arriveren er vrienden van dertig jaar geleden, zodat we in de avond, gezellig met zijn tienen in “the Mancave” overheerlijk eten en borrelen. Wat een welkom!!

Verslag 10 juni
Door Trudy

Titel Op naar Darwin.

Voor het ontbijt was Dirk de velg van de T-Ford al aan het schuren.

We zijn uitgenodigd om te komen ontbijten op het terras bij Diana en John. Heerlijk!

breakfast

Er is hier bij John geweldige ruimte om te werken.
Er moeten 2 banden om de velgen worden gedaan zodat we weer 2 reserve-wielen op de T-Ford hebben. Rick komt ook even helpen.

tire

Ik werk aan de verslagen en als Dirk klaar is met de T-Ford nemen we afscheid envertrekken we richting Darwin. We mogen volgende week met onze nieuwe team ook bij John en Diana kamperen. Dit zijn de laatste rijdagen naar het noorden.
Het is druk op deze weg en ook de roadtrains zijn er passeren ons weer met hoge snelheid. Iedere keer zijn we weer blij als de roadtrrain weer uit het zicht verdwijnt. We tellen de kilometerbordjes richting Adelaide River. Het is namelijk wel 200 kilometer en we zijn pas om 1 uur vertrokken.

sign

Ook vandaag zien we weer mooie termietenheuvels.

termite

We gaan dicht langs een bosbrand. De zon verdwijnt achter de rook.

Nog verder richting Adelaide River is er een grotere bosbrand. We zien grote vlammen vlak langs de weg. We gaan door een enorme rookwolk, zien bijna niets meer en dan zijn we er gelukkig veilig voorbij.
Op de camping krijgen we een prachtige plek maar voor de veiligheid moeten we de auto’s zo neerzetten dat we snel weg kunnen rijden.
Rick heeft een fles champagne gekocht om te proosten op de gereden Gibb River Road.

champagne