Vertrokken uit Sanderson en afscheid genomen van fietsende moeder met kind van 3,5 jaar: Megan and Neva. (Zij fiets ongeveer 80 km per dag door Noord Amerika).

megan

Via Marathon en Alpine naar Marfa, waar Henk toch even foundation Donald Judd wil zien. Helaas blijkt het zaterdag gesloten. Kom je helemaal uit Nederland om die kunstenaar te bewonderen. Shit.

Onderweg zien we nog de bekende eenzame Pradashop.

We vervolgen Texas Mountain Trail. Goede wegen en Bob Dylan begeleidt ons met onder anderen het nummer: Forever Young.

on the road

cactus 1

Na deze photo shoot moesten Dirk en Trudy onder toeziend (airconditioned) oog van Henk en Guus de stekels uit de banden halen. Er stond nog zo “not off road”.

cactus 2

Midden in de prairie heeft de amerikaanse airforce een geheim wapen ontwikkeld ervan uitgaand dat er niemand langs komt, maar dan komt er een loko T Ford langs.

zeppelin

Camping KOA Van Horn eindpunt voor vandaag. Ongeveer 300 km gereden.

Om 4 uur in de nacht begon het spektakel. Overal bliksem,de hele hemel verlicht,de wind draaide en nam toe en het regenen begon. Urenlang thunderstorms onheilspellend in the middle of nowhere. Bijna alles werd nat maar de auto’s en de tenten hielden het.
Vertrek na veel dweilen wringen op stap voor een lange rit van ca 200 km in bewolkt en wat koeler weer.

on the road

Het hoogtepunt van de dag was de lunch in Longtry. Een klein tentje, vergane glorie maar lekkere hapjes.

wagon wheel

Het is ons wel duidelijk dat de struggle for life in deze oneindigheid stevig is, gelukkig was er gelijk met ons een flinke groep motorrijders en gezien de persoonlijke omvang lusten die heren en dames wel wat.

Verder werden we nog aangehouden door de bordercontrole terwijl we de Pecosrivier passeerde. De autos van de Bordercontrol zijn altijd zeer aanwezig. Waarschijnlijk de grootste werkgever hier.

Ons eindpunt was het RV-park Canyons waar we om de hoek boodschappen konden doen bij zo’n typische Amerikaanse winkel van sinkel.

Van San Antonio naar Del Rio 200 km gereden.

Van alle Texanen moesten we langs “The Alamo” in San Antonio het belangrijkste monument en begrip van Texas. Twintig miljoen bezoekers per jaar.
Het is een katholiek missegebouw en was het centrum van de Texaanse onafhankelijkheids-beweging.

alamo

In een enorme hitte verder via Castroville, waar we door een fan van de weg worden gehaald voor een fotomoment en de man wil ons zijn collectie models T laten zien. Dirk bedankt hartelijk en we vertellen dat we door moeten.

In Uvalde hebben we een afspraak en worden uiteraard on the road al herkend en er komt een auto voorrijden, die we moeten volgen en ons naar een schaduwplek begeleidt. Daar worden Dirk en Trudy benoemd tot ereburger “Colonel” van de stad door County Judge William R. Mitchell.
De locale krant nam een interview af in een airconditioned winkel.

uvalde 1

uvalde 2

Het werd steeds warmer en de T Ford moet af en toe even rusten en het jasje van de motor gaat eraf.
Toch flink doorgereden, eten kopen en een camping zoeken.

Net voor het donker eten klaar en kamp opgezet. De wind gaat liggen en de hitte is enorm 40 graden.
Wat zal de nacht brengen?

Woensdag 22 mei

Een hele rustige ochtend vanwege het natuurpark natuurlijk.

Na het ontbijt hebben Trudy, Henk en Guus een wandeling gemaakt naar de upper en lower falls. Mooie paden door weelderige begroeiing, langs spannende rotspartijenen mooie bloemen.

falls 1

Helaas geen falls,alleen een miezerig straaltje bij gebrek aan water.

In de lager gelegen rivier wel wat water waar schildpadden zwommen en verderop en hele klas met schoolmeiden die met de bus waren gekomen.

falls 2

De weg naar San Antonio namen we een beetje warrig. We hebben toch niet zulke goede kaarten. Tomtom en kaarten zaten elkaar lelijk in de weg.

Om een uur of 5 kwamen we aan in S.A bij Anton en Marian Hajek.

Zij ontvingen ons met een kist vol bier en ijs,want warm was het. Daarna lekker gegeten waarna een aantal clubleden arriveerden.

hajek 1

hajek 2

Dan zoals gewoonlijk, bij deze bijeenkomsten, praten over de model-T en kijken naar de model-T, er in en er onder. Daarna vertelt Dirk het verhaal, al dan niet ondersteund door beelden, van de world tour.

hajek 3

Vertrokken bij Ben en Nancy Hardeman en via Ross Likkerer op weg.

depature Ben

Ross vergezelt ons met drie personeelsleden (studenten) in zijn model T tot Caldwell. Daar drinken we koffie bij een Tjechische koffiehuis en zowel Ross met zijn staff en met zijn familie nemen afscheid van ons en we vertrekken richting Austin.

Ross and staff

kolache

De reis verloopt voorspoedig en we gaan voor het eerst kamperen op in het Mc.Kinney Falls Lake park.

Om 6 uur zijn we uitgenodigd bij het gratis etentje van de Model T club Austin. Dirk vertelt zijn avontuur en iedereen kan zijn Ford bewonderen.

Austin club

Gezien de slechte weersverwachting springt iedereen in zijn 4 wheel drive en wij dus al vroeg terug naar de camping. Het onweer drijft over en we hebben geen last.

Dirks telefoon wordt leeg gebeld voor afspraken voor de volgende dag.

camp Austin

De gastvrijheid bij de familie Hardeman is geweldig. Nancy maakt een heerlijk ontbijt voor ons klaar.

Daarna maken we een wandeling door de tuin van Ben en Nancy en vinden een T-Ford roadster waar een boom dwars doorheen is gegroeid.
Trudy en Dirk testen of deze net zo lekker zit als hun eigen Fordje.

Under the Tree

Dirk geeft een interview over de wereldreis aan een locale televisie maatschappij, dat ’s avonds wordt uitgezonden. De uitzending wordt echter verschoven naar de volgende dag vanwege hotnews over een zojuist over Texas gewoedde typhoon.

Na het interview gaat Dirk naar de T-Ford garage van Ross Lilleker in College Station, niet zo ver bij Bryan vandaan om nieuwe banden onder de T-Ford te zetten.
In de garage van Ross worden hoofdzakelijk T en A-Fordjes onder handen genomen.
Van banden verwisselen tot complete restauraties.
Het is heel bijzonder om met de T-Ford in een echte T-Ford garage te zijn.

changing tyres

in the garage 1

in the garage 3

in the garage 3

In de diverse schuren achter de garage liggen, voor nederlandse begrippen, ontzettend veel T-Ford onderdelen. Wel handig, al die motorblokken, die als plankendragers dienen.

T-Parts 1

T-Parts 2

Na afloop van de bandenwissel maken we nog een mooie kiek voor de garage van Ross, samen met zijn vrouw Jennifer en dochter Vivian.

family Ross in front of garage

Na afloop bedankt Dirk Ross voor zijn aangeboden hulp.

Dirk thanks Ross

Vandaag gaan we op pad, na een ontbijt op het terras in de buurt van het motel (Galveston inn).

Wij vinden de locatie van Bill en Pat ideaal om officieel te vertrekken.

Bill depature

Hij heeft 4 velletjes geschreven en getekend met country roads tot Bryan. Wij vinden de route gemakkelijk en hebben de Garmin niet nodig.

Onderweg koffiestop en een lunchbreak, daar ontmoeten we “Birdman”.

Birdman

Langs de countryroads zien we vele kerken van allerlei verschillende kerkgenootschappen het is een soort kerkenpadroute. Ik zag zelfs een cowboychurch!

church

Het landschap is een beetje Veluwe en Achterhoek en de motoren gaan Oerend Hard voorbij. De temperatuur stijgt tot boven de 30 graden en het water van de model T kookt bijna en Dirk test zijn vinding een ventilator aan de voorzijde van de radiator.

De verkeerslichten zijn horizontaal in plaats van verticaal opgehangen, dan kunnen ze beter tegen de storm?

crossing

Er blijkt druk getelefoneerd te zijn tussen de model T friends want op een kruising nabij Anderson staat Ross Lilleker op ons te wachten met zijn model T en begeleidt ons op de laatste etappe.

Ross

Zo komen we om 18.00 uur aan bij Ben Hardeman en Nancy, die enkele vrienden hebben uitgenodigd om kennis te maken en een lekkere koude schotel te nuttigen.

Vandaag zijn we uitgenodigd voor de jaarlijkse Ice Cream Party van de Space City Model T club in Houston.

Bill en Pat Sherriff zijn onze gastheer en gastvrouw.

Bill the chief

Pat welcome

Op een mooie lokatie aan de Galfeston Bay waren een 30 tal T-Ford liefhebbers uit de buurt van Houston bij elkaar gekomen om ons te ontmoeten. De meeste kwamen met hun T-Ford.

Model T’s

Er was heerlijke home made Ice Cream, natuurlijk de hotdogs en nog veel meer lekkernijen.

ice cream machine

nice cakes

Met name de mannen keken onder en in onze T-Ford hun ogen uit.

under the car

Ik dacht dat aanpassingen aan de T-Ford hier in Amerika niet zo bijzonder zouden zijn, maar dat bleek toch wel het geval.

Er bleek heel wat uit te leggen aan de heren in het gezelschap, die onder de indruk waren van de grote afstanden die we met onze T-Ford al gereden hebben.

De president van de club, Rick McCracken, wenste ons een goede reis en nodigde ons uit om aan het einde van onze trip in the States en Canada weer bij hun langs te komen.

Ook sponserde hij spontaan voor SOS kinderdorpen.

Rick McCracken, the president of the club

America here we are.

Vanmiddag om half twee hebben we de auto’s bij de douane op kunnen halen.

Eerst moesten we $960 dollar cash betalen voordat ze vrijgegeven werden, maar dan heb je ook wat.

De auto’s mogen max. 90 dagen in de U.S. blijven; daarna moeten ze er weer uit.

We hadden gerekend op een jaar, maar de regels om met je eigen auto in de U.S. te rijden zijn sinds kort aangescherpt werd ons verteld.

auto Trudy en Dirk douane Houston

Daarna hebben we een tourtje gemaakt met de beide auto’s naar het onafhankelijkheids monument van Texas in Houston. Het San Jacinto Monument.

monument Houston

Daarna een hapje gegeten in het restaurant nabij het monument en de haven.

auto’s bij haven Houston

Teruggekomen bij het hotel was het tijd voor de officiele overhandiging van de sleutels van de LandRover aan Guus en Henk en het opplakken van de sticker van dit eerste volgteam in de U.S.A.

namen plakken

Guus en Henk sticker

Het wachten is op de auto’s.

Deze staan nog in de haven en worden hopelijk vandaag of morgen door de douane vrijgegeven.

We zijn van hetvliegveld opgehaald door Bill Sherrill van de Space City T’s club hier in Houston.

Zaterdagmiddag zijn we uitgenodigd bij hun jaarlijkse Ice Cream Party.

Zo zie je maar, of je nu in Zuid-Afrika bent of in de USA, T-Ford rijders zijn een grote wereldwijde familie.

Bill Sherill and Trudy in Houston