Zondag 5 augustus – Aswan

Inschepen

Today the cars checked in on a ferry. A crazy adventure. Just see the pictures, enjoy !

Om 9.15 uur vertrekken Dirk, Trudy, Ben, Mohamed en de baas van Mohamed, ook Mohamed genaamd met de auto’s naar de haven van Aswan.

De douane formaliteiten zijn dit keer vlot in 3 uur afgewikkeld.

Maar dan volgt een hachelijk avontuur. De auto’s moeten dwars op een oude schuit geplaatst worden en er is weinig ruimte om te draaien.

Dirk rijdt de T- Ford en Ben de Landrover erop.

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

Dit keer een fotoreportage, gemaakt door Trudy. De beelden zeggen meer dan woorden.

Zaterdag 4 augustus – Aswan

Vandaag is het regeldag. We moeten naar de toeristenpolitie en de douane, want de auto’s

gaan vandaag op de boot naar Wadi Haifa (Sudan).

Joke blijft in het hotel en is de hele dag bezig met verslagen voor de website te maken.

Opeens zijn de anderen met de auto’s weer terug. Ze zijn alleen bij de toeristenpolitie geweest en die heeft geconstateerd dat er geen overtredingen zijn begaan in Egypte.

Helaas is het niet mogelijk om meteen de douane formaliteiten af te handelen,

daarvoor moeten we morgen terugkomen.

Dit geeft Dirk wel de mogelijkheid om aan de T-Ford te sleutelen. Na 6000 kilometer heeft de T-Ford een onderhoudsbeurt nodig.

Hij heeft een prachtige schaduwplek geregeld naast het hotel bij een banketbakkerij.

Dirk vervangt de kathode en met hulp van wat Egyptenaren wordt de olie ververst. De mensen zijn heel aardig en behulpzaam en bieden ook drinken aan.

Trudy legt alles heel mooi op de gevoelige plaat vast en mag ook nog een kijkje in de bakkerij nemen.

De kleden worden uitgerold en voor de T-Ford wordt er door 12 mannen gebeden, wat Dirk en Trudy even pauze geeft om dit op hun gemak te bekijken.

‘s Middags kijken we onze ogen uit in de chocolaterie en banketbakkerswinkel. In de straat zie je niet dat er achter een kleine etalage zo’n grote winkel verborgen is vol met de heerlijkste taarten, koekjes en vele soorten baklava.

Vandaag nemen we 4 verschillende taartjes mee, die we delen, zodat we van allen kunnen proeven. Heerlijk!

Vanavond eten we samen met twee reizende Engelse Polen: Charly en Ada.

Zij willen ook via Sudan verder Afrika in. Misschien kunnen ze samen de enige weg door Kenia nemen.

Dit schijnt de slechtste en gevaarlijkste weg in Afrika te zijn en het is veiliger om dit met een groep onder politiebegeleiding te doen.

Ben en Joke

Vrijdag 3 augustus
Van Luxor naar Aswan – 200 km

Just 200 kilometres in seven hours and 200 speed ups. Very hard for the Model-T and the Landrover, but they did a great job.
A few kilometres before Aswan the spring of exhaust pipe of the Model-T has been broken, but Dirk fix this in a few moments.

Verschillende werelden

Al lijkt de afstand niet zo ver, het is een tijdrovende weg, omdat er heel veel drempels liggen in allerlei soorten en maten.
Je moet hier absoluut voor afremmen, anders gaat je auto eraan.
Een zware dag voor de T-Ford,de landrover en de bestuurders.

Zwaar beladen

De weg voert wel door allerlei dorpjes, waar iedereen ons met stralende gezichten begroet en uitgebreid naar ons zwaait en wij natuurlijk ook terugzwaaien.
Vlak voor Aswan hoort Dirk een raar geluid en duikt onder de auto. Gelukkig is het een kleinigheid, een veer van de uitlaatpijp is door al die hobbels afgebroken
en met een ijzerdraadje is dit gauw verholpen.

Een ezel kan ook bokken

In 7 uur leggen we 200 kilometer af met 200 hobbels. Dit betekent 1 hobbel per kilometer, dus 200 keer afremmen, hobbel nemen en weer gas geven tot de volgende hobbel. Dit is hard werken en vermoeid gaan Dirk en Trudy vroeg naar bed. Trudy slaapt weer als een blok en Dirk als een motorblok.
Ben en Joke zijn nog 2 uur bezig met het boeken en betalen van hun terugvlucht van Khartoum naar Amsterdam.

Zo kook je de bonen voor falafel balletjes

Donderdag 2 augustus – Luxor

The Model-T and the Landrover have a day of rest. We stay today in Luxor.
Ben and Joke make a balloon flight and together with Dirk and Trudy we visit the Valley of the Kings and the Temple of Hasjepsoet.
We walk over a local market and in the evening we visit the Temple of Luxor.

1. maan en luchtballonnen boven Luxor

Midden in de nacht, om 4.00 uur, worden Ben en Joke opgehaald en met de auto naar de Nijl gebracht.
Hier gaan we met een bootje over naar de westelijke oever van de Nijl.
Per busje worden we met 12 anderen verder vervoerd naar een terrein, waar de luchtballon opgeblazen wordt.
En dan…. we zijn de lucht in. De branders loeien en produceren zoveel hitte, dat Ben zijn hoofd moet beschermen, anders verliest hij nog meer haren. Als die branders uit zijn, is het ongelooflijk stil en zweef je door de lucht o.a. over de tempel van Hatsjepsoet heen.

2. zonopkomst vanuit luchtballon

Wat een sensatie. Beneden ons zie je mensen wakker worden en opstaan, want veel huizen hebben geen dak.
Op het dak lopen kippen en ganzen vrij in het rond.
De volle maan in het westen, maakt plaats voor de opkomende zon in het oosten. Fascinerend.

3. ‘s ochtends vroeg

Eenmaal weer op aarde geland, ontmoeten we Dirk en Trudy en samen bezoeken we de Vallei der Koningen.
Mohammed vertelt ons over de geschiedenis van Egypte en de graftombes.
Helaas mag hij niet mee naar binnen om daar nog meer uitleg te geven.
Het is nog vroeg en stil en we bekijken drie graftombes. De muur- en plafondschilderingen zijn prachtig bewaard gebleven en geven aan hoe een dode farao van deze wereld naar de volgende moest reizen.
Daarna bezoeken we de Tempel van Hatsjepsoet, de enige vrouwelijke farao. Hoewel het pas 9.00 uur is, brand je hier al bijna weg.

4. Horus bewaakt Tempel van Hatsjepsoet

Dirk en Trudy lopen ‘s middags over de lokale markt, waar geen toerist te zien is. Het vlees hangt in grote hompen gewoon buiten en
de vissen liggen open en bloot op de stalletjes. Op de grond liggen de groentes fraai uitgestald en er zijn ook veel kruidenwinkeltjes.
Mohammed trakteert op Egyptische broodjes falafel, die erg goed smaken.
Na een dutje struinen Ben en Joke ook over deze Egyptische markt.

5. Tempel van Luxor

‘s Avonds bekijken we de mystiek verlichtte Tempel van Luxor. We zijn een van de weinige bezoekers.
Het is indrukwekkend wat ze toen al konden maken.
Na het eten van een traditioneel gerecht koesjari bestaande uit rijst, macaroni, zwarte linzen, uien en tomatensaus, lopen we terug.
Het is een ontzettende drukte, overal vliegen de toeterende auto’s, de motoren en de paardenwagens je voorbij.

6.standbeeld van Ramses II

Ben en Joke

Van Hurghada naar Luxor – 303 km.

ander gezicht van de woestijn

In verband met de hitte en de lange rit vertrekken we vroeg.De stad is opvallend schoon en overal zie je straatvegers.

Na een half uur zijn we Hugharda uit en triangelen we de T-Ford. Er is erg veel wind en Trudy en Dirk worden gezandstraald.

stofhappen in de woestijn

Er wordt op vele plaatsen aan de weg gewerkt, waar je gewoon tussen de shovels door moet rijden.

Het is vaak een verharde grint weg, waar we slechts 30 km/uur kunnen rijden.

Elke keer als Joke in de landrover rijdt, zijn er slechts verharde grintwegen, waar we maar 30 km/uur kunnen rijden. We wisselen vaak, maar zodra Ben begint te rijden is het weer goed asfalt.

Een busje komt recht op ons af, tewijl we door een modderspoor ploegen en rijdt botweg door…. egyptische rijstijl!

De landrover wordt in de lage gearing gezet om samen met de T-Ford eruit te komen.

een fris landschap

Van het ene op het andere moment wordt de woestijn een groen met palmbomen bedekt landschap, waar een breed water

doorstroomt.

ibis

Wat een verademing, die frisse kleuren.

Ook de straten zijn schoon en nergens zie je bergen afval.

De T-Ford is weer zelfstandig en heeft benzine getankt, maar diesel of in egyptisch solar is moeilijk te krijgen.

Veel benzinestations zijn met kettingen en autobanden afgesloten, omdat ze geen benzine meer hebben.

Voor de weinige stations die open zijn, staan lange rijen auto’s.

rijen voor wat benzine

Uiteindelijk regelt gids Mohammed diesel voor de landrover en

vullen we ook de reserve jerrycans,je weet het maar nooit.

Mohammed weet de weg in Luxor en in notime staan we voor ons hotel. Hier zijn ze erg behulpzaam en vriendelijk.

pk’s

De auto’s krijgen een ereplaats voor het hotel, zelfs als de T-Ford haar pyama aan krijgt. Hier staan trouwens heel veel auto’s ingepakt

Pionnen met een ketting wordt er rondom de auto’s op de weg neergezet.Toch wel heel anders dan gisteren in Hugharda.

Het hotel ligt schitterend.Vanaf onze kamer zie je de verlichte weg van de Sfinxen en de Tempel van Luxor.

Op de 7e verdieping is het zwembad, een gezellig zitje en heb je prachtig uitzicht over de hele stad.

Ben en Joke

Dinsdag 31 juli
Van Ras Gharib naar Hurghada – 170 km.

Mahmoud Ezzeldin has accompanied us in his old-timer car Mercedes to Hurghada, a real touristic place with a beach and a good place for diving in the Red Sea.
All the way the Model-t did very well.
In the afternoon we meet some friends of Mahmoud, who live on a big boat in the harbour of Hugharda. They organize deep sea diving tours in the Red Sea ( www.redseaXplorers.com)
We make pictures of all the old cars and the people of the boat offer us a great meal. After that we watch a DVD they made from the underwater live of the Red Sea. Amazing.
We say goodbye to Mahmoud and we thank him for his pleasant guidance.

1. wat een verschillende kleuren in de woestijn

Mahmoud rijdt in zijn oldtimer Mercedes weer voorop. Hij vast zeer serieus met ramadan en eet en drinkt de hele dag niets.
Om af te koelen in deze hitte ( zijn auto heeft geen airco) gooit hij af en toe koud water over zijn hoofd en in zijn baseballpet.
Ik heb hier heel veel respect voor. Vanavond mag hij pas om 19.00 uur ( na zonsondergang tot zonsopgang) wat eten en drinken en dit gedurende een maand!

2.wat doet de T-Ford het toch goed

In het begin is het nog bergachtig, maar het grootste deel is een rechte vlakke woestijnweg met langs de weg een oliepijpleiding.
Bij een rustplaats voor truckers drinken we koffie en krijgen we meloen aangeboden van een Egyptische vrachtwagen chauffeur, die daar in de schaduw eerst lag te slapen.

Hurghada is een echte toeristenplaats voor duikers, waar veel Russen naar toe gaan.
Ons hotel wordt verbouwd en we krijgen kamers in een heel groot hotel.
Ben, Trudy en Joke gaan met wat spullen in de kleine lift naar de 3e etage, maar blijven onderweg vastzitten. De lift gaat wel omhoog en omlaag, maar stopt steeds halverwege een verdieping, zodat de deur niet open kan. Het is ontzettend heet en benauwd. We zijn snel doorweekt en de druppels vallen op de grond.
De noodtelefoon doet het niet, maar gelukkig hebben we een mobiel bij ons en bellen we Dirk, die ons te hulp komt.

3.drukte in Hugharda

De T-Ford mag eerst op een speciaal plekje staan en meteen staan er vele mensen omheen en maken foto’s.
Als ze later haar pyamapak aankrijgt, mag ze hier opeens niet meer blijven staan. Er ontstaat hevige commotie.
Mahmoud laat luid zijn egyptische aard zien en zelfs Dirk wordt kwaad.
Omdat we bij een oldtimer vriend, Feisal, van Mahmoud op zijn boot uitgenodigd zijn, rijden we dan met de T-Ford en de Mercedes naar de Marina van Hugharda, waar vele grote jachten liggen aangemeerd. We worden hier heel vriendelijk onthaald en de T-Ford wordt van alle kanten bewonderd en is een prachtig fotomodel-T.

4. oldtimers bij elkaar

Er worden van alle oude auto’s foto’s gemaakt en we krijgen en rondleiding over zijn grote jacht. Zij organiseren speciale diepzeeduik vakanties in de Rode Zee.
(www.redseaXplorers.com).
We zitten heerlijk boven op het dek in een koel briesje te genieten van ons echte biertje.

5.genieten van een briesje op het bovendek

De kok heeft een overheerlijke maaltijd voor ons bereid en we smullen van vis, rijst, patat, grote rucolasla, gemengde sla en vers fruit ( druiven, appels, sinaasappels en verrukkelijke dadels). Daarna bekijken we een door henzelf opgenomen dvd over het fascinerende onderwater leven.
We bedanken hun voor hun gastvrijheid en nemen hartelijk afscheid van Mahmoud , die ons bijna 500 km. lang zo goed begeleid heeft.

uitzicht vanaf het jacht

Ben en Joke

Maandag 30 juli
Van Ain Suk Hna naar Ras Gharib – 200 km

Today we change places, Trudy in the oldtimer Mercedes, Joke and Ben co-driver in the T-Ford. Dirk tells how to drive the T-Ford.
That is not so easy and different from driving a normal car.
We have visiting St. Paul’s Monestry.
In Ras Gharib, a little village in the country, we stay in a very proper hotel.
We play domino outside the coffeeshop and we see the real egyptian way of life.

Vandaag rijdt Trudy bij Mahmoud in de Mercedes en heeft ze mooi de tijd om foto’s te maken en zelfs te filmen,
wat prachtige beelden oplevert. Joke rijdt en stuk in de T-Ford en wiselt later met Ben in de landrover.
Dirk legt precies uit hoe je met de T-Ford moet rijden en dat is toch heel anders dan met een gewone auto.

Het is verder een beetje saaie weg, overal vlak zand met wel een prachtige blauwe zee ( Golf van Suez).
Er staan veel verlaten vakantiehuizen, die alleen tijdens de egyptische weekenden ( vrijdag en zaterdag) bewoond worden.

Later gaan we via een mooie bergweg naar St. Paul’s Monestry, een koptische gemeenschap, dat gesticht is door Paulus
de Tibetaan, die daar 90 jaar alleen leefde in een grot.

In Ras Gharib, een klein plaatsje, vinden we in een echte volkswijk een hotel met prachtige schone kamers.
Wij hebben trek in een Berelli, een alcoholvrij biertje, want echt bier is hier niet te koop.
Dirk regelt dat 2 broertjes op een witte ezel dit voor ons gaan kopen.

s’Avonds spelen we egyptisch domino bij een koffieshop buiten op het terras. De mannen winnen het van de vrouwen met 100 tegen 80.
In vele groepjes zitten de mannen hier gezellig op straat.

Ben,Trudy ( foto’s) en Joke

Zondag 29 juli

Van Rasel Sudr naar Ain Suk Hna ( 168 km)

Today we drive the last part of the Sinaï to the north. We pass the very narrow tunnel of the Suez canal.Welcome in Afrika.

On the coffeeshop we meet Mahmoud Ezzeldin, an internetfriend of Dirk. He drives an oldtimer a nice blue Mercedes from 1968.

He will stay with us for the next 2 1/2 days.

The traffic in Egypt is crazy, they drive sometimes very fast in the wrong direction and the horn is the most important part of the car.

tunnel Suez kanaal

Vandaag rijden we het laatste stukje naar het noorden door de woestijn. We beginnen met de T-Ford te triangelen aan de landrover om dit eerste stuk flink door te kunnen rijden.

Vlak voor de tunnel van het Suezkanaal koppelen we de T-Ford los. De tunnel bestaat uit 2 hele smalle banen en is ongeveer 1 1/2 kilometer lang. Als je daar pech krijgt of er is een ongeluk dan kun je geen kant op en staat alles meteen vast.

De ingang en de uitgang wordt streng door militairen bewaakt.

Mohammed legt bij de maquette uit dat de tunnel eigenlijk twee in één zijn.De eerste tunnel lekte zo erg, dat de Japanners er een tweede ingebouwd hebben.

Welkom in Afrika.

alles op het droge…….

Op de parkeerplaats bij het koffietentje komen twee soldaten hand in hand aanlopen, wat toch een beetje vreemd gezicht is in dit moslim land, waar homo zijn onmogelijk is. Mannen zoenen elkaar hier ook als ze elkaar tegenkomen.

onderweg

Hier ontmoeten we een internetvriend van Dirk, Mahmoud Ezzeldin in zijn Mercedes van 1968, ook een oldtimer.

Hij vergezelt ons een paar dagen en in optocht gaan we verder.

lunchen in wegwinkeltje

Het rijgedrag van de Egyptenaren is opzienbarend. Ze passeren je gehaast links, rechts, toeteren,snijden vreselijk af, halen in met zijn drieën naast elkaar op een tweebaans weg en rijden door rood, alsof er geen stoplicht is. Het bezorgt ons vele angstige momenten, waarbij het echt maar net goed gaat.

verfrissend koel water voor iedereen

Het toppunt is wel dat ze soms niet even een stukje om willen rijden en dus in vole vaart tegen de rijrichting inrijden, alsof dat de normaalste gang van zaken is.

waanzinnige spookrijder

Ben en Joke