Verslag 1 juli
Door Benno en Thecla
Door het gekakel van een groep foeragerende parelhoenders ontwaken we. We hebben het plan opgevat om in dit gebied wat grotten te bezoeken, waar Chillagoe om bekend blijkt te zijn. Sinds1981is men bij toeval op een paar grotten gestuit, wat zich heeft uitgebreid tot een kleine 600 stuks. Een wereld onder het onze.
De vele mijnwerkers zochten in deze grotten beschutting tegen de hitte. Voor de aboriginals waren deze grotten bekend terrein, maar vanwege de kwade geesten die er in huisden, een no go area.
Als eerste bezochten we met zijn vieren de Trezkin cave, maar de gids die ons zou rondleiden was vreemd genoeg al vertrokken. Het bleek dat wij nog in de tijd van de Northern Territory zaten, in plaats van Queensland time, een half uur later. Het mocht de pret niet drukken.
Met de wetenschap van de merkwaardige rotsen aan de buitenzijde, kreeg je het gevoel in de grot, rond te waren in de kerkers van een middeleeuws kasteel of kathedraal, waar gedrochten het interieur naar hun evenbeeld maakten. Al met al een indrukwekkend geheel. Hierna liepen we door naar the balancing rock, vanwaar we een prachtig uitzicht hadden over de omgeving.
Dirk en Trudy besloten het dorpje wat verder te verkennen terwijl Thecla en ik doorliepen naar de 3,5 kilometer verder gelegen Royal arch cave, waar we een lamp meekregen van een ranger die ons tevens door dit kolossale doolhof wegwijs maakte. Buitengewoon fascinerend!
