Horsepower(s)

Verslag 8 juli
Door Benno en Thecla

We hebben overnacht bij het Oasis roadhouse.  Naast ons staat een oude boom, zonder innig leven, maar met een ongewoon gastvrij onthaal landen er de mooiste vogels. We vervolgen onze weg; 262 kilometer asfalt. De wegen zijn hypnotiserend lang, de begroeiing buitengewoon homogeen, zodat je regelmatig je hoofd schud en afvraagt ”heb ik hier al niet gereden, of staan we nog steeds stil?” Je kijkt op je snelheidsmeter, die gewoon 70 aangeeft, je tankmeter is ook echter gezakt. Ook zijn er nauwelijks beesten te zien. Bij onze koffiestop op een van de bushlanderijen komt ons een oude cowboy op een paard tegemoet en hebben een geanimeerd gesprek. Hij verteld ook af en toe in een stad te komen, maar alleen om inkopen te doen en is zo snel mogelijk terug in de wildernis van de bush. Iets wat we kunnen beamen. In Charters Towers komen we begin van de middag en willen daar boodschappen doen, maar de stad lijkt verlaten. Er is een grote winkel open, waar we onze inkopen kunnen doen. De boys staan buiten en hebben regelmatig aanspraak, zelfs de plaatselijke superslager maakt een praatje en geeft de jongens even later een pond vers gesneden fricandeau cadeau. We rijden nog een stuk verder en stoppen 30 kilometer voor Belyando crossing. Slaan de bush in en stuiten op een groep van ruim dertig kangoeroes. Met een beetje morren krijgen we plaats in hun territorium.   Helaas zijn hier wel wat stekels bij de grond, zodat je niet met teenslippers kunt lopen. Echter slapen is weer prima op deze plek. Een magistrale sterrenhemel gunt ons echter weinig rust!! De boer komt nog even langs om te vertellen dat we geen vuur mogen maken, en ons afval moeten meenemen.