Een liefdadigheidstour voor weeskinderen
Trudy en Dirk Regter uit Nederland maken een wereldreis in een T-Ford uit 1915. Een reis die alle continenten van de wereld bestrijkt. Zij maken deze reis met als doel geld in te zamelen voor weeskinderen wereldwijd. Tot op heden hebben ze ruim 100.000 kilometer gereden door 31 landen en hebben ze meer dan €45.000 opgehaald voor kinderprojecten in Colombia en Bolivia. Een eerdere reis van Dirk in 2007 van Beijing naar Parijs in de T-Ford heeft ruim €135.000 opgebracht, waarvan 2 kinderprojecten in Mongolië zijn gebouwd. Het laatste deel van hun wereldreis van ca. 17.000 kilometer, voert ze via Azië terug naar Nederland. Als u het doel van deze reis ondersteunt, kunt u eigenaar worden van enkele van de 17.000 kilometers van deze laatste etappe. Koop uw kilometers en draag zo een steentje bij aan een betere toekomst voor weeskinderen.
Dag 9
zaterdag 30 juni 2012
Onze tocht verder langs de cote d’azur, het blijft een schitterend gezicht de middellandse zee met al die grote jachten en mooie huizen.
De tocht ging langs Cannes, Nice, Monaco, San Remo en ga zo maar door.
Onderweg kon Dirk het niet laten om een duik te nemen in de middellandse zee.
We zijn gekomen tot Bartomelo al Mare in Italië, het verslag is net zo klein als de plek op de camping.
We hebben vandaag toch nog 156 km gereden, tot morgen.
Hee Trudy en Dirk,
Eindelijk kent dit aapje het kunstje hoe te reageren op jullie website.
In tegenstelling tot Kilometers voor Kinderen zag ik niet hoe het moest. Roos heeft me wijzer gemaakt.
Vandaar dat ik op jullie trouwdag het toch waagde om een sms-je te sturen: op die dag moest ik toch laten weten jullie niet vergeten te zijn. Maar toch ook nog maar een keer zo: gefeliciteerd!! ONWIJS dikke knuf, want die hebben jullie na al die jaren toch wel verdiend.
En (voortbordurend op de tekst van de kaart van jullie 25 jaar: pas getrouwd en al 40 jaar feest! Het moet nu toch wel het einde zijn om dit mooie ‘vakantie’-stuk te rijden. Echt een verlate honeymoon. Wel een erg chique: de Franse en misschien ondertussen al de Italiaanse riviera met alle jetset die daar bij hoort.
Valt me wel tegen dat je de vrouwen de Middellandse zee niet mee in kreeg Dirk.
Na al die jaren lijkt het effekt van je bommetje blijkbaar toch wat minder te worden.
Leuk trouwens om jullie weer op deze manier te kunnen volgen en de foto’s te zien. Had eigenlijk niet zo snel al zoveel verwacht, o.a. omdat Trudy zei dat ze dat allemaal nog moest leren. Maar zo te lezen heeft Sjaak veel geschreven en daar zul je vast het jouwe van opsteken.
Zo te lezen ook alweer bijzondere deuren geopend: als VIP’s het circuit binnegehaald en met alles wat je wenst weer naar buiten rijden. Hoe kom je aan een wijntje straks in de bush-bush? Maakt niet uit: nu hadden jullie het.
Gisteren heb ik WK-finale gezien bij Ul. We zagen weer licht branden in de boerderij. Fijn: want het was maar een kale boel. Het enige leven in de brouwerij was soms een knorrig kijkende Baggy: “wanneer komen ze nu eens terug?”. Maar gelukkig zijn ze niet meer alleen.
Ondertussen hebben we mooi wel HEEL weinig van de finale gezien. Nog voor ze begonnen (de spelers kwamen net het veld op) knalde de ZIGGO kabel in heel Volendam en Edam eruit. Rare gewaarwording: radio proberen, internet, maar mooi niks. Het leek zo’n stom toeval, maar het was wel mooi zo. En alsof we het echt niet konden missen, heb ik uiteindelijk de draagbare radio gehaald, zodat we het live konden volgen. Dat had ik daarvoor helemaal niet gedaan dus al die Italiaanse en Spaanse namen vond ik op elkaar lijken. Echt een sukses was het dus niet.
De laatste 20 minuten (met daar goal nr. 3 en 4) hadden we weer beeld. Misschien zijn Dirk-Jan en Inge wel één van de weinigen hier die het analoog hebben gevolgd.
Hee, ben benieuwd naar het vervolg en voor nu voor allemaal sukses, groetjes en een knuf van Tiny