Door Inge.
Vandaag gaan we weer rijden, we hebben besloten om de T-Ford met de triangel achter de Landrover te hangen en een stuk snelweg te pakken om kilometers te maken. We pakken alles in en zijn redelijk optijd klaar. Dirk-jan wil de Landrover starten, helaas die geeft geen sjoege. Accu leeg… dat wordt de achterbank weer leeghalen en startkabels tevoorschijn halen. Ze krijgen de Landrover weer aan de praat. Dan gaan we echt, al stoppen we nog wel even bij het benzinestation om te tanken en olie te kopen. Ik loop naar de supermarkt verderop om nog wat te eten te halen voor tussen de middag. We gaan de snelweg op richting de tunnels, vlak voor de eerste lange tunnel krijgt de Landrover een klapband, rechtsachter. Dirk-jan weet de auto’s veilig op de vluchtstrook te zetten. Daar sta je dan precies de band achter aan de bestuurderskant is stuk. Hesjes gaan aan gevaren driehoek wordt neer gezet. Trudy en ik gaan met de kinderen achter de vangrail zitten. Dirk en Dirk-jan zetten de T-Ford een stukje naar achteren zodat de mensen eerder zien dat er iets aan de hand is. En ze gaan de band vervangen, best een spannende klus met al dat voorbij razende verkeer en het is ook nog eens een hele smalle vluchtstrook. Maar Dirk en Dirk-jan zijn een gouden team, ze krikken met 2 krikken de Landrover omhoog (3.5 ton) en ze vervangen het wiel. Binnen een uur konden we weer verder rijden. 200 meter verder op is een parkeerplaats, daar gaan we eerst maar even een bakkie doen voor we de tunnels in gaan. Ik had wat lekkere appelflappen gehaald ter ere van het 17 jarig samen zijn van Dirk-jan en mij.
Al met al hebben we vandaag 235 kilometer gereden, nu een hotel in Rosenheim. We hebben een prachtige kamer met een 4 persoons stapelbed.
Wat een geluk dat we die klappband niet in die eerste 6km lange tunnel hebben gehad.
Morgen richting Frankrijk.
