Verslag 3 – 6 juli

Door Trudy

De dagen in Dusjanbe!!!!

Gistermiddag zijn we in Dusjanbe teruggekomen na onze avontuurlijke en bijzondere reis over de Pamir Highway met Dirk-jan en Danny. Tom en Tim waren ’s morgens vroeg al aangekomen en we zijn blij om ze te zien. Zij zijn er wel maar hun bagage niet. Daar gaan ze nog naar opzoek.

De T-Ford wordt van zijn vakantieplek gehaald en Danny en Dirk maken hem klaar voor het vertrek.

Dirk-jan maakt over dit deel van de reis al een verslag over de belevenissen.

Tijdens de T-Ford controle zien Dirk en Danny dat het rechterachterwiel veel speling heeft.

Het wiel moet eraf. Dat is een hele klus, maar het is dan toch gelukt.

We hebben een sleutelplek gezocht in de schaduw, want het is in de middag wel 38 graden.

Na onderzoek en goede montage wordt de T-Ford rijklaar gemaakt.

’s Avonds hebben we een afscheidsetentje met ons oude- en welkomsdrankje met ons nieuwe team op hetzelfde terras waar we met Ger en Wim ook ons etentje hadden. Top Plek!

Bedankt Dirk-jan en Danny en succes Tom en Tim.

De volgende dag wordt de LandRover gewassen en ingeruimd. Zoektocht naar de koffer vervolgd en Tim en Tom besluiten wat kleren en slippers te kopen en dan toch maar zonder koffers morgen te vertrekken.

Dan is het 5 juli. De dag van vertrek. Op de schone LandRover plakken we de stickers van dit nieuwe volgteam en overhandigt Dirk de sleutels aan Tim en Ton. Ja we gaan op weg.

Lekker rijden. Al duurde dat maar heel kort. Dirk kreeg de T-Ford bij het tweede verkeerlicht niet meer in beweging. Met Tim duwde ik de T-Ford aan de kant en de bocht om. Dirk onderzoekt waar het probleem zit.

We hebben geluk dat we voor een werkplaats staan, duwen met elkaar de T-Ford daar naartoe.

Na de vraag of we hier mogen werken, het liefst in de schaduw, wordt er voor ons een garage geopend en leeg gemaakt. Daar mogen we sleutelen.

Dirk ontdekt dat de rechterachteras is gebroken. Dat wordt een grote operatie. We hebben een plek en Dirk begint met goede moed te sleutelen in de garage met smeerkuil en de mannen

bieden alle hulp. Komen met hout en stenen aan om de T-Ford omhoog te zetten om de achteras eronderuit te kunnen halen.

’s Avonds gaan we naar een hotel waar Ton en Tim kamers hebben geregeld.

De volgende morgen gaan we weer naar de garage en maken de nieuwe as (die we gelukkig mee hebben en die we onderweg niet verloren hebben) erin. We hebben goede assistenten en het cardan is niet beschadigd.

Na uren werk zit de achteras weer in elkaar. Nu moet hij er nog onder. Dat wil maar niet lukken. De mannen van de werkplaats willen hem op een andere manier monteren. Dan moet de aandrijfas er weer af. Zo is het gelukt.

Hij zit er weer onder. De mannen zeiden: Easy Job! En bleven lachen. Wat een geweldige hulp.

Morgen wil Dirk de T-Ford afbouwen.