Door Trudy

Naar de Pamir Highway

Weer op weg. Afscheid van Nico en Marijke en rijden met Ger en Wim.

We hebben de route besproken en gaan naar de grens met Kyrgistan. Proberen die vandaag over te gaan. Het is nog een pittige rit van meer dan 200 kilometer en we zijn wat laat gestart. Toch is het gelukt en we gaan zonder problemen de grens over na een mooie rit. Het is wel bijna donker maar we zijn er!

We moesten bij een hotel in Bishkek permits ophalen en konden daar gelukkig ook slapen. Alleen het was moeilijk om daar te komen. Er waren enorme gaten in de weg maar gelukkig heeft Wim ons er toch heen geleid. Wat een navigator.

’s Morgens is eerst de stroomleiding voor de vin aangelegd en die doet het weer. Toen moesten we nog zien dat de grote kraan uit de weg ging. Vragen en wachten en daarna gingen we weer op weg.

Rijden langs bergen en rivieren, genieten volop en zien zo veel.

Wat ik nog vergeten was om te vertellen is dat de benzineleiding is verlegd. Dat was ook nog een sleutelklus waarvoor de hele kampeeruitrusting uit de LandRover moest om de nieuwe benzineleiding te pakken.

De volgende ochtend voorbij de Ashau pas krijgen de mannen planten. Dat zou lekker zijn om op te kauwen, maar dat was erg zuur. We hebben ze weer terug aan de natuur gegeven.

Er is zoveel te zien onderweg. Kuddes met schapen moeten ook over de weg die zorgen voor wat oponthoud. Er zijn ook heel veel bijenkassen. Er is hier ook heerlijke honing te koop.

De LandRover reed een stuk vooruit omdat wij heel langzaam van de berg afrijden en kijk….. het lunchbuffet staat klaar. Dat is ook genieten.

We gaan om een prachtig meer en dan weer omhoog. Er is een speciale gletsjer in de vorm van de T van T-Ford. Speciaal voor ons.

Bij het hotel, dat we met veel moeite gevonden hebben, bleek het achterwiel stuk te zijn. Tot laat is er gewerkt en voor elkaar gekregen.

Het hard werk om de boel goed rijdend te houden. Maar h et is weer gelukt.

De volgende dag kunnen we toch weer rollen.

Onderweg bij een lunch krijgen we van de man van een tankstation een bank en tafel en ook nog 2 broden.

Dan gaan we via een prachtige bergroute verder naar de Pamir Highway. De lucht wordt steeds donkerder en het is nu koud. Bijzonder hoor, ’s morgens zo warm en nu moeten we weer heel veel kleren aan. Als we de Sari pas opgaan begint het te regenen. Het is een hele klim. We komen op 3400 meter. Sneeuw en stenen. Heel anders als de groene bergen die we vanmorgen hadden. We zijn er overheen gekomen en kunnen slapen in een guesthouse. Prima plek waar we ons klaar maken voor het hoge werk van de Pamir Highway.