We leave early for a long way to Luxor.
The road to Luxor is under construction and some parts are very bad, we only can drive 30km/hour.
Many gasstations are out of order. It is hard to find fuel and there are many people waiting for some benzin.
In Luxor the cars stand on a special place in front of the hotel, surrounded bij pions and a chain.
The view out of our room is magnificient. We can see the Luxor Temple, that has a beautiful light in the evening.

ander gezicht van de woestijn

Van Hurghada naar Luxor – 303 km.

In verband met de hitte en de lange rit vertrekken we vroeg. De stad is opvallend schoon en overal zie je straatvegers.

Na een half uur zijn we Hugharda uit en triangelen we de T-Ford. Er is erg veel wind en Trudy en Dirk worden gezandstraald.

stofhappen in de woestijn

Er wordt op vele plaatsen aan de weg gewerkt, waar je gewoon tussen de shovels door moet rijden. Het is vaak een verharde grint weg, waar we slechts 30 km/uur kunnen rijden. Elke keer als Joke in de landrover rijdt, zijn er slechts verharde grintwegen, waar we maar 30 km/uur kunnen rijden. We wisselen vaak, maar zodra Ben begint te rijden is het weer goed asfalt. Een busje komt recht op ons af, terwijl we door een modderspoor ploegen en rijdt botweg door…. Egyptische rijstijl! De landrover wordt in de lage gearing gezet om samen met de T-Ford eruit te komen.

een fris landschap

Van het ene op het andere moment wordt de woestijn een groen met palmbomen bedekt landschap, waar een breed water doorstroomt.

ibis

Wat een verademing, die frisse kleuren. Ook de straten zijn schoon en nergens zie je bergen afval.

De T-Ford is weer zelfstandig en heeft benzine getankt, maar diesel of in Egyptisch: solar is moeilijk te krijgen. Veel benzinestations zijn met kettingen en autobanden afgesloten, omdat ze geen benzine meer hebben. Voor de weinige stations die open zijn, staan lange rijen auto’s.

rijen voor wat benzine

Uiteindelijk regelt gids Mohammed diesel voor de landrover en vullen we ook de reserve jerrycans, je weet het maar nooit. Mohammed weet de weg in Luxor en in notime staan we voor ons hotel. Hier zijn ze erg behulpzaam en vriendelijk.

pk’s

De auto’s krijgen een ereplaats voor het hotel, zelfs als de T-Ford haar pyama aan krijgt. Hier staan trouwens heel veel auto’s ingepakt. Pionnen met een ketting wordt er rondom de auto’s op de weg neergezet.Toch wel heel anders dan gisteren in Hugharda.

Het hotel ligt schitterend. Vanaf onze kamer zie je de verlichte weg van de Sfinxen en de Tempel van Luxor. Op de 7e verdieping is het zwembad, een gezellig zitje en heb je prachtig uitzicht over de hele stad.

Ben en Joke

Dinsdag 31 juli
Van Ras Gharib naar Hurghada – 170 km.

Mahmoud Ezzeldin has accompanied us in his old-timer car Mercedes to Hurghada, a real touristic place with a beach and a good place for diving in the Red Sea.
All the way the Model-t did very well.
In the afternoon we meet some friends of Mahmoud, who live on a big boat in the harbour of Hugharda. They organize deep sea diving tours in the Red Sea ( www.redseaXplorers.com)
We make pictures of all the old cars and the people of the boat offer us a great meal. After that we watch a DVD they made from the underwater live of the Red Sea. Amazing.
We say goodbye to Mahmoud and we thank him for his pleasant guidance.

1. wat een verschillende kleuren in de woestijn

Mahmoud rijdt in zijn oldtimer Mercedes weer voorop. Hij vast zeer serieus met ramadan en eet en drinkt de hele dag niets.
Om af te koelen in deze hitte ( zijn auto heeft geen airco) gooit hij af en toe koud water over zijn hoofd en in zijn baseballpet.
Ik heb hier heel veel respect voor. Vanavond mag hij pas om 19.00 uur ( na zonsondergang tot zonsopgang) wat eten en drinken en dit gedurende een maand!

2.wat doet de T-Ford het toch goed

In het begin is het nog bergachtig, maar het grootste deel is een rechte vlakke woestijnweg met langs de weg een oliepijpleiding.
Bij een rustplaats voor truckers drinken we koffie en krijgen we meloen aangeboden van een Egyptische vrachtwagen chauffeur, die daar in de schaduw eerst lag te slapen.

Hurghada is een echte toeristenplaats voor duikers, waar veel Russen naar toe gaan.
Ons hotel wordt verbouwd en we krijgen kamers in een heel groot hotel.
Ben, Trudy en Joke gaan met wat spullen in de kleine lift naar de 3e etage, maar blijven onderweg vastzitten. De lift gaat wel omhoog en omlaag, maar stopt steeds halverwege een verdieping, zodat de deur niet open kan. Het is ontzettend heet en benauwd. We zijn snel doorweekt en de druppels vallen op de grond.
De noodtelefoon doet het niet, maar gelukkig hebben we een mobiel bij ons en bellen we Dirk, die ons te hulp komt.

3.drukte in Hugharda

De T-Ford mag eerst op een speciaal plekje staan en meteen staan er vele mensen omheen en maken foto’s.
Als ze later haar pyamapak aankrijgt, mag ze hier opeens niet meer blijven staan. Er ontstaat hevige commotie.
Mahmoud laat luid zijn egyptische aard zien en zelfs Dirk wordt kwaad.
Omdat we bij een oldtimer vriend, Feisal, van Mahmoud op zijn boot uitgenodigd zijn, rijden we dan met de T-Ford en de Mercedes naar de Marina van Hugharda, waar vele grote jachten liggen aangemeerd. We worden hier heel vriendelijk onthaald en de T-Ford wordt van alle kanten bewonderd en is een prachtig fotomodel-T.

4. oldtimers bij elkaar

Er worden van alle oude auto’s foto’s gemaakt en we krijgen en rondleiding over zijn grote jacht. Zij organiseren speciale diepzeeduik vakanties in de Rode Zee.
(www.redseaXplorers.com).
We zitten heerlijk boven op het dek in een koel briesje te genieten van ons echte biertje.

5.genieten van een briesje op het bovendek

De kok heeft een overheerlijke maaltijd voor ons bereid en we smullen van vis, rijst, patat, grote rucolasla, gemengde sla en vers fruit ( druiven, appels, sinaasappels en verrukkelijke dadels). Daarna bekijken we een door henzelf opgenomen dvd over het fascinerende onderwater leven.
We bedanken hun voor hun gastvrijheid en nemen hartelijk afscheid van Mahmoud , die ons bijna 500 km. lang zo goed begeleid heeft.

uitzicht vanaf het jacht

Ben en Joke

Maandag 30 juli
Van Ain Suk Hna naar Ras Gharib – 200 km

Today we change places, Trudy in the oldtimer Mercedes, Joke and Ben co-driver in the T-Ford. Dirk tells how to drive the T-Ford.
That is not so easy and different from driving a normal car.
We have visiting St. Paul’s Monestry.
In Ras Gharib, a little village in the country, we stay in a very proper hotel.
We play domino outside the coffeeshop and we see the real egyptian way of life.

Vandaag rijdt Trudy bij Mahmoud in de Mercedes en heeft ze mooi de tijd om foto’s te maken en zelfs te filmen,
wat prachtige beelden oplevert. Joke rijdt en stuk in de T-Ford en wiselt later met Ben in de landrover.
Dirk legt precies uit hoe je met de T-Ford moet rijden en dat is toch heel anders dan met een gewone auto.

Het is verder een beetje saaie weg, overal vlak zand met wel een prachtige blauwe zee ( Golf van Suez).
Er staan veel verlaten vakantiehuizen, die alleen tijdens de egyptische weekenden ( vrijdag en zaterdag) bewoond worden.

Later gaan we via een mooie bergweg naar St. Paul’s Monestry, een koptische gemeenschap, dat gesticht is door Paulus
de Tibetaan, die daar 90 jaar alleen leefde in een grot.

In Ras Gharib, een klein plaatsje, vinden we in een echte volkswijk een hotel met prachtige schone kamers.
Wij hebben trek in een Berelli, een alcoholvrij biertje, want echt bier is hier niet te koop.
Dirk regelt dat 2 broertjes op een witte ezel dit voor ons gaan kopen.

s’Avonds spelen we egyptisch domino bij een koffieshop buiten op het terras. De mannen winnen het van de vrouwen met 100 tegen 80.
In vele groepjes zitten de mannen hier gezellig op straat.

Ben,Trudy ( foto’s) en Joke

Zondag 29 juli
Van Rasel Sudr naar Ain Suk Hna ( 168 km)

Today we drive the last part of the Sinaï to the north. We pass the very narrow tunnel of the Suez canal.Welcome in Afrika.
On the coffeeshop we meet Mahmoud Ezzeldin, an internetfriend of Dirk. He drives an oldtimer a nice blue Mercedes from 1968.
He will stay with us for the next 2 1/2 days.
The traffic in Egypt is crazy, they drive sometimes very fast in the wrong direction and the horn is the most important part of the car.

tunnel Suez kanaal

Vandaag rijden we het laatste stukje naar het noorden door de woestijn. We beginnen met de T-Ford te triangelen aan de landrover om dit eerste stuk flink door te kunnen rijden.
Vlak voor de tunnel van het Suezkanaal koppelen we de T-Ford los. De tunnel bestaat uit 2 hele smalle banen en is ongeveer 1 1/2 kilometer lang. Als je daar pech krijgt of er is een ongeluk dan kun je geen kant op en staat alles meteen vast.
De ingang en de uitgang wordt streng door militairen bewaakt.
Mohammed legt bij de maquette uit dat de tunnel eigenlijk twee in één zijn.De eerste tunnel lekte zo erg, dat de Japanners er een tweede ingebouwd hebben.
Welkom in Afrika.

alles op het droge…….

Op de parkeerplaats bij het koffietentje komen twee soldaten hand in hand aanlopen, wat toch een beetje vreemd gezicht is in dit moslim land, waar homo zijn onmogelijk is. Mannen zoenen elkaar hier ook als ze elkaar tegenkomen.

onderweg

Hier ontmoeten we een internetvriend van Dirk, Mahmoud Ezzeldin in zijn Mercedes van 1968, ook een oldtimer.
Hij vergezelt ons een paar dagen en in optocht gaan we verder.

lunchen in wegwinkeltje

Het rijgedrag van de Egyptenaren is opzienbarend. Ze passeren je gehaast links, rechts, toeteren,snijden vreselijk af, halen in met zijn drieën naast elkaar op een tweebaans weg en rijden door rood, alsof er geen stoplicht is. Het bezorgt ons vele angstige momenten, waarbij het echt maar net goed gaat.

verfrissend koel water voor iedereen

Het toppunt is wel dat ze soms niet even een stukje om willen rijden en dus in vole vaart tegen de rijrichting inrijden, alsof dat de normaalste gang van zaken is.

waanzinnige spookrijder

Ben en Joke

Saturday 28 july

Today we have to drive 230 kilometers through the desert of Sinaï.We start at 6.15.

onbijt bij checkpoint

At 7.00 we have to stop at a checkpoint and we have to wait for protection by the police.

om sneller te gaan aan de triangel

We put the Model-T with a triangel to the landrover, so we will going faster ( about 60 km/hour)
At 8.45 we leave the first checkpoint and a police car drives in the front and another in the back.

de bewaking scherp en attent voorop

ingepakt tegen de wind

Sinai woestijn

The distance is more than 230 kilometres. It is 320 kilometres, so after a long day we arrive at 16.30 to our hotel.
Dirk wants to fix the Model -T. He hear a strange noise.The whole evening he is looking for it.He find the problem of the sound,
but he find something else too, that he cannot fix here.It is the crankshaftbearing.
So he will drive on, but how far…he don’t know.

uitzicht vanaf het balkon Ras Sudr

Ben en Joke

Friday 27 juli

Glad and happy we drive to the south through the Sinaï desert.Wonderful, what a different landscape and beautiful colors.

wat zijn die bergen hoog

dromedarissen

But the heat is too much for the Model-T.She get overheated and she has to stop and to cool down.

T-Ford moet afkoelen

The road goes uphill and after 500 meters we have to stop again. With a cord the landrover pulls the Model-T over the mountains.

te heftige bergen, dus voor het eerst aan de lijn

In the shadow of the mountain we drink a cup of coffee.

even bijtanken bij een koffiestop

Suddenly we hear a hard noise and we see a cloud of dust. An accident. We run to the corner. Two guys are badly hurt. Soon there is an ambulance, because there is nearby a checkpoint with an ambulance.
Still we drive through the desert.When our guide finally find our hotel, we are stopped by a checkpoint and we are not allowed to drive into that road. Welcome to Egypt?!
2 1/2 hours later we have a new hotel.Early to bed and early to rise, we have to drive a long distance to the north.

in de spotlights voor het hotel

Ben en Joke

Donderdag 26 juli

The day of the truth, do we skip Egypt or are we going into Egypt?
We make several phone calls to the automobile club, the headquarters of the customs, the Dutch embassy and even
the minister of Foreign Affairs. It is our last chance and we think about other options, but they are hard to fine.

At 15.00  we get a phone call: we have permission to drive the cars into Egypt! YES.

It is still hard to get all our stamps, but 15 minutes after midnight, just before they will close, we drive into Egypt!!!!

1.een onverwachte strandvakantie

Tijdens het ontbijt hebben we het toch maar over andere opties als we Egypte niet in kunnen. Eventueel terug naar Akaba en dan naar Saudi Arabië

rijden en met de boot over van Jeddah naar Port Sudan. Of de auto’s op een of andere manier op transport naar Sudan en wij met een gehuurde auto door Egypte. We willen dit eigenlijk niet, maar we moeten reëel zijn en dit onderzoeken.

2.overleg over het nieuwe reisschema

We besluiten een laatste poging te doen en bellen nog een keer naar de ADAC, die wel bereid is om een email te sturen, dat zij bevoegd zijn om Carnet de Passages uit te geven voor heel Europa.

Ook bellen we het hoofdkantoor van de douane in Cairo, nog en keer de Nederlands ambassade en zelfs het ministerie van Buitenlandse zaken in Den Haag.

Dirk is er ook achter gekomen dat twee jongens in mei met hetzelfde Carnet wel in 2 uur de  grens Libië- Egypte over gekomen zijn.

Eigenlijk heeft iedereen, die met een Carnet de Passage Egypte binnen gekomen is, heel veel geluk gehad, want dit Carnet is niet door de Egyptische

overheid erkend en de beambten zijn zelfs strafbaar als ze iemand hiermee doorlaten.

Het blijkt dat we Saudi Arabië alleen met een zakenvisum in kunnen komen, dus dat lukt ook niet.

We zitten helemaal vast.

3..wachten tot het stempelcircus kan beginnen

En dan …opeens om 15.00 uur…. het is geregeld… we mogen met de auto’s Egypte in.

Blijdschap, ongeloof, eerst zien dan geloven, WE MOGEN ERIN!!!!!!!!!!

4. hoera.. het egyptisch nummerbord mag erop

Het ministerie van Toerisme heeft in overleg met andere instanties toestemming gegeven. Er wordt een fax gestuurd naar de douanepost en om 21.00 uur kunnen we naar de haven gaan om alles in orde te maken. Over 2 dagen komt de erkenning van de ADAC zelfs in het parlement van Egypte.

5.ook op de landrover

Met zijn allen zijn we om 21.00 uur aanwezig. Helaas is de betrokken ambtenaar nog aan het bidden ( duurt 35 minuten tijdens Ramadan).

De fax is wonderwel echt aangekomen en wordt door diverse ambtenaren wel 6 keer gelezen en dan begint het stempelcircus.

Dirk en Mohammed lopen vele keren heen en weer van het ene gebouw naar het andere kantoor, van het ene loket naar het volgende en wij wachten en wachten.

Alleen als je zit drijf je al je vel uit, laat staan als je heen en weer loopt. Maar Dirk heeft een speciale T-Ford drive, dus die blijft ervoor gaan.

Het wordt nog spannend, want om 24.00uur sluiten de kantoren.

Om 24.10 is het geregeld, alle papieren zijn in orde en de auto’s mogen het terrein af.

Bij de douane is er nog een kwartiertje oponthoud, de beambte wilt ook even in de T-Ford zitten en daarna kunnen we de straat op…..de tocht gaat verder!!!

6. voor het eerst in Egypte

This morning Dirk and Mohammed, our guide, went to the harbor to get the right stamps on the car papers. We tried to mobilise as much people as we can: the ANWB (dutch organisation) the ADAC (german organisation), the Egypt Automobile club and the Dutch embassy in Cairo. Unfortunately without succes.
Because of  Ramadan the office closes between 12.15 and 20.00. For this morning: nothing has changed.

het onbijt

We stay in the Sayadeen Village Resort, a small guesthouses at the beach. Because there are only 2 or 4 other guests at the resort it’s very quit. A shame, it’s a beautifull place, with good food and very good care. We swim in the Red Sea, it’s more floating than swimming but very refreshing.

At 20.00 Dirk and Mohammed go back to the harbor, at 23.00 they get back disappointed an angry: the cars are not allowed to enter Egypt or we have to pay a large amount of money. While waiting Dirk studied the diffrent officers: at desk 1 an officer fills in a form (by hand, they don’t use computers), this officer heads to his collegue at desk 2 who fills in an other form. Officer 2 walks to desk 3 and that officer puts a stamp on the form and walks to desk 4, etc etc. Very efficient… the whole office is filled with boxes of all kinds of papers.

However dissapointing we end the day with a drink, a smoke of waterpipe, a dance on 70’s music and a smile.

We are appreciating all the comments we are getting!

The day of patience, waiting and not succeeding

Today we’ll leave Akaba by ferry to Nuweiba (Egypt). The first ferry is full, so we’ve wait three hours till the next ferry arrived.
Another three hours later thousands of man in long dresses and woman in burqa’s have left the boat.
We may enter the ferry and we arrive in Nuweiba (Egypt) at 19.15.
Dirk and our guide Mohammed try to fix the permission for the cars to pass the customs.
Six hours later the authority’s do’nt except the Carnet the Passage from the German Automobile Club.

We are very angry and dissapointed and we left the cars on the terrain of the customs.

We will try tomorrow to pass the customs with the cars and otherwise we do’nt know…….