Zaterdag 11 augustus

Tombos-Kerma-Dongola – 121 km

Near Tombos we have visiting a statue of the black Pharaohs Taharqa. We do shopping on the market in Kerma. The people here don’t look only with the eyes,
they even have colored the T-Ford with blue paint. Fortunately we can clean this with water.
We visit the “Defuffa”old building made by row bricks,probably the holy place of the Kerma Civilisation (3000 B.C).
We cross the Nile on the bridge to reach the town Dongola.

Om half acht zijn we onderweg. Na 1 kilometer stoppen we om het standbeeld van de zwarte
Farao Taharqa te bekijken.
Terwijl Dirk bij de auto’s blijft, doen wij inkopen op de markt in Kerma.

markt in Kerma

vlees aan de haak

toch weer fruit gevonden

onderhandelen

De belangstelling voor de T-Ford lijkt niet altijd even goed bedoeld.
Mensen kijken helaas niet alleen met hun ogen en besmeren zelfs de T-Ford met blauwe kleurstof, die er gelukkig met water afgaat.
We bezoeken de historische vindplaats van Kerma, waar de overblijfselen zijn van het uit kleisteen opgetrokken “Defuffa”
gebouw staat. Dit is waarschijnlijk de heilige plaats van de Kerma beschaving van 3000 jaar voor Christus.
Het hotel ligt op een mooie plek net even buiten Dongola, maar de prijs voor een kamer,waar de douche en de airco het niet doen, vinden we veel te hoog.
Ghalid regelt dat we achter een brommertje aan kunnen naar een ander hotel, waar de airco het doet en uit de douchekop heerlijk water komt.
Met een riksja crossen we heel Dongola door op zoek naar een internet. De derde poging is raak en eindelijk kunnen we de verslagen opsturen.

Ben en Joke

Vrijdag 10 augustus

Wawa – Tombos  135 km

After a hot trip through the desert , a visit to the third cataract with a beautifull view of the Nile Vally
we arrived at our Nubian guesthouse in Tombos. During the night there is a sandstorm and in the distance lightening.

Ben en Joke zijn met Ghalid s’ochtendsvroeg naar de Soleb tempel aan de westzijde van de Nijl geweest.
eerst lopen we door de vallei van de Nijl, waar boeren op het land aan het werk zijn. Met een motorbootje gaan we naar de overkant.
De Nijl stroomt hier snel en er kan niet in gezwommen worden, omdat hier krokodillen leven.

Om 11.00 uur vertrekken wij uit Wawa.Na een ritje door het zand bereiken we de goede asfaltweg, weer dwars door de woestijn.
Iedereen vindt het ook vandaag weer heet, zelfs de Sudanesen hebben overal zweetplekken.
Aan de voet van de 3e cataract vinden we een fijn schaduwplekje, waar we vis en brood en heerlijke ananassap en thee drinken.

We verfrissen ons met het koele water uit de kruiken. Boven op de berg hebben we een magistraal uitzicht over de 3e cataract en de Nijlvallei.
Via een grindweg en hobbelige zandwegen komen we bij ons Nubian Guesthouse in Tombos waar we gastvrij met thee worden ontvangen.

De bedden worden weer buiten gezet en iedereen ligt om 21.00 uur al te pitten. Hitte maakt moe en we willen morgen daarom vroeg op pad.
‘s Nachts begint het stevig te waaien en het zand vliegt door de lucht. In de verte weerlicht het voortdurend.

Ben en Joke

Waidi Halfa – Wawa 230 km

The cars are on the boat, but on one side loaded with big packets. Dirk, Ben and our guide Ghalid remove this and step by step the landrover and the T-Ford get savely
of the boat. We passed the customs in an hour, much better than in Egypte.
After a 230 km drive on a good asfalt road, we arrived in a Nubian village Wawa.

Vandaag halen we auto’s van de boot. We kunnen haast niet wachten, we willen zo graag naar de auto’s. Om 10.00 uur zijn we met de fixer Magdi Boshara bij de haven.

Dirk en de Sudanese fixer Magdi aan het werk

En ja.. daar staan ze. Fier op de boot. Alleen tegen de landrover zijn heel veel witte pakketten gestapeld.
Sterke mannen sjouwen in deze hitte de pakketten die aan de rechterkant liggen naar een truck en de auto’s staan links. Dit kan nog wel dagen duren.
Dirk, Ben en Ghalid (de gids) gaan zich ermee bemoeien en zorgen ervoor dat de kapitein iets naar voren gaat, zodat de auto’s iets rechter voor de kade komen te staan.
Er moet een aardig hoogteverschil genomen worden over een boot heen. Maar eerst moet de landrover ontzet worden.
Dirk, Ben en Ghalid sleuren aan onhandig grote witte pakketten en uiteindelijk is de landrover vrij.
Ook tussen de landrover en de T-Ford staan dozen met grote vrieskisten, die eraf getild worden.
En dan begint een hachelijke onderneming… de zware landrover moet over twee rijplaten naar beneden (1 meter hoogte verschil) en dan nog over een paar pallets om veilig
de kant te bereiken.
Dirk geeft samen met vele bereidwillige mannen  Ben aan hoe hij moet rijden. Het is millimeterwerk. Stapje voor stapje rijdt de landrover over de rijplaten naar beneden, bang dat de trekhaak achter het boord van het schip blijft haken.
De linkerrijplaat buigt gevaarlijk door, maar alles gaat goed… een zucht van verlichting en veilig staat de landrover op Sudanese aarde.
Nu de T-Ford nog. Gelukkig heeft die nu meer ruimte nu de landrover van boord is. Ben begeleidt en Dirk stuurt de T-Ford behendig de rijplaten over en  bereikt via de pallets ook veilig de wal. Yes !!!! Klasse mannen.
Opgelucht rijden we om 12.15 uur naar de douane. De fixer lift aan de zijkant met de T-Ford mee, de gids rijdt in de Landrover mee.
Omdat je in Sudan geen foto’s van overheidsgebouwen, bruggen en militairen mag maken, hebben we om problemen te voorkomen geen foto’s van deze aktie gemaakt.

Gereedmaken voor vertrek

De douane zijn we in een klein uurtje door en zonder dat er ook maar iets van bagage gecontroleerd is, mogen we Sudan inrijden. Wat een verschil met Egypte.
Om 15.00 uur hebben we alle bagage ingeladen. De fixer Magdi nodigt ons nog even uit om bij hem thuis iets te drinken en dan gaan we op weg naar een Nubisch dorp Wawa.

Huisbezoek bij fixer Magdi

De prachtige asfaltweg weg gaat grotendeels door de woestijn, die weer heel anders is dan de Sinaï. Zandvlakten wisselen zich af met bergen en af en toe zien we de Nijl.
Vlak voor zonsondergang bereiken we ons guesthouse in een Nubisch dorp in de woestijn, niet ver van de Nijl. Na zonsondergang is er tot 23.00 uur elektriciteit en
er is ook een douche met heet water, echter zo heet dat je er net onder kan staan.
We zetten de bedden buiten, eten wat brood en onder een donkere, schitterende sterrenhemel vallen we in slaap na deze enerverende, spannende dag.

Ben en Joke

Nubian guesthouse in Wawa

Waidi Halfa

A day of waiting. When will the boat with the cars arrive? They left on Sundaynight and should arrive 48 hours later, but… we have to wait.
In the afternoon we heared the cars arrived, so we can pick them up tomorrow morning!

Eigenlijk is er niet zoveel te melden. We moeten wachten op de auto’s, die een dag eerder met een slow ferry hier naar toe zullen komen.
Ze zullen er 48 uur over doen, maar nu zijn ze er nog niet, dus hebben we een wachtdag.

Uitzicht vanuit kamer

Achter uitzicht

Een dag om te wassen als er tenminste water is, dat hier bruin uit de kraan komt. Zonder droger is de was hier binnen 2 uur droog.
De verslagen worden gemaakt en foto’s uitgezocht. Internet is hier niet, dus worden ze per modem verstuurd.
Zelfs is er tijd om een boek te lezen en een kaartje te leggen. Omdat we de komende dagen waarschijnlijk weinig mogelijkheden hebben om inkopen te doen, gaan we weer
per tsjuk-tsjuk het dorpje in.
Laat in de middag horen we dat de auto’s in Waidi Halfa gearriveerd zijn…..HOERA !!!! Morgenochtend kunnen we ze halen.

Ben en Joke

Overleg met fixer over Carnet de Passage

Aankomst in Waidi Halfa (Sudan)

Aktie aan dek

We arrived after 24 hours on the boat in Waidi Halfa ( Sudan). With our fixer we pass quickly the douane.
In an old landrover we cross through the desert to our hotel.
On a very nice local market we buy some grossery and we eat with our hands sudanese chicken and rise.

We zouden om 10.00 uur in Sudan ( Waidi Halfa) aankomen, maar dit wordt 12.00 uur. Dus hebben we ruim 24 uur op de boot gezeten,  waarvan 18 1/2 uur gevaren over het Nasser Meer. Bij aankomst ontstaat er grote bedrijvigheid. Iedereen gaat op zoek naar zijn bagage, die her en der op het schip ligt.

Ontvangst in Sudan

We worden door heel veel sjouwers op de kade opgewacht, maar eerst moet er nog gebeden worden. Onze Sudanese fixer is snel aan boord en weet de juiste weg zodat we in deze heksenketel, na het invullen van nog een papier, snel de juiste stempel krijgen en van de boot af kunnen. Overal rijden hier oude landrovers en met de fixer en onze nieuwe gids rijden we in een “oudje” over een zandpad en stukje asfalt naar ons in de woestijn gelegen hotel.

Vervoer met tsjuk-tsjuk

Nadat we geslapen hebben, gaan we per tsjuk-tsjuk naar de locale markt en kopen daar water, brood, kaas en fruit.

Inkopen in Waidi Halfa

s’Avonds eten we – net als de Sudanesen met onze handen- op het plaatselijk pleintje, waar mannen en vrouwen gezellig door elkaar zitten. We worden heel vriendelijk geholpen en terwijl we de enige westerlingen zijn, worden we in deze havenstad niet nagestaard of aangeklampt.
Met de tsjuk tsjuk racen we door de woestijn terug naar ons hotel.

Ben en Joke